Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 listopada 2015 r., sygn. II SA/Wr 633/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Władysław Kulon (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Protokolant: Asystent sędziego Łukasz Cieślak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 listopada 2015 r. sprawy ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w W. na uchwałę Rady Miejskiej W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części "D" obszaru [...] oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

A.sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: skarżąca) pismem z dnia 5 sierpnia 2015 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na § 19 pkt 2 uchwały Nr [...] Rady Miejskiej W. z dnia [...] r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części "D" obszaru [...].

Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest art. 46 ust. 1 w zw. z art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych w zw. z art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, poprzez ich niezastosowanie i nieusunięcie naruszenia prawa poprzez odmowę uchylenia § 19 pkt 2 uchwały, który ustanawiając zakaz lokalizowania stacji bazowych, masztów i wież telefonii komórkowej w sposób rażący narusza wyżej wskazane przepisy ustawy o wspieraniu. Nadto podniesiono zarzut naruszenia art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji RP w związku z art. 14 ust. 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 4 ust. 1 i art. 15 ust. 2 pkt 10 w związku z art. 1 ust. 2 pkt 10 tej ustawy, poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i pozostawienie § 19 pkt 2 uchwały, z pominięciem regulacji rangi konstytucyjnej i ustawowej, dotyczących zasad tworzenia aktów prawa miejscowego oraz pominięciem intencji ustawodawcy dotyczących znaczenia infrastruktury telekomunikacyjnej dla społeczności lokalnych.

Wskazując na powyższe skarżąca wniosła o uchylenie § 19 pkt 2 zaskarżonej oraz o zasądzenie od Rady Miejskiej W. na rzecz skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych.