Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 25 listopada 2015 r., sygn. II SA/Gd 300/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2015 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi S. S., B. S., I. S., M. K., M. K. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 18 czerwca 1998 r., nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta R. dla działek [...]-[...] i fragmentów działek Nr [...]-[...] obr. [..] przy ul. D., K., L. 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działki nr [...], 2. odrzuca skargę B. S., I. S., M. K., M. K.

Uzasadnienie

S. S., M. K., M. K., B. S. i I. S. (dalej: skarżący) wnieśli skargę na uchwałę Rady Miejskiej z 18 czerwca 1998 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta dla działek nr [...]-[...] i fragmentów działek nr [...]-[...] obr. [...] przy ul. D., K. i L.

Wskazali, że przedmiotowy plan stanowi zmianę planu miejscowego uchwalonego przed 1 stycznia 1995 r., która w ocenie skarżących utraciła moc prawną zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym razem z planem, który zmieniała.

Zdaniem skarżących przedmiotowy plan w rażący sposób narusza ich interes prawny, czego przykładem jest decyzja Starosty z 16 grudnia 2014 r. o pozwoleniu na budowę na terenie objętym planem budynku wielorodzinnego o wysokości 18 m na działce o powierzchni 451 m2 wśród niskiej (9,0 m) wolnostojącej zabudowy jednorodzinnej na ul. L. i ul. K. w R. Zdaniem skarżących decyzja ta obarczona jest wieloma wadami i narusza procedurę administracyjną i prawo materialne.

Skarżący wskazali, że Rada Miasta przystąpiła do procedury zmiany skarżonego planu, tym samym potwierdzając, że uważa go za obowiązujący. W ich przekonaniu uchwalona w 1998 r. nowelizacja do planu miejscowego, który powstał przed 1 stycznia 1995 r. obowiązuje po 1 stycznia 2004 r. tylko wówczas, gdy treść samej uchwały zmieniającej pozwala na odrębne ustalenie zasad kształtowania ładu przestrzennego. Taka uchwała musi zawierać na tyle samodzielnie i odrębnie uregulowane zasady kształtowania ładu przestrzennego, aby mogła być samodzielnie stosowana, bez potrzeby odnoszenia jej treści do planu miejscowego uchwalonego przed 1 stycznia 1995 r.. W przedmiotowej sprawie treść nowelizacji powinna pozwolić na sporządzenie projektu budowlanego oraz zagwarantować przy wydawaniu decyzji administracyjnych, realizację ustawowych zadań w zakresie ładu przestrzennego, ochrony środowiska i innych.