Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 października 2015 r., sygn. III SA/Lu 809/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędziowie Sędzia WSA Robert Hałabis,, Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Małgorzata Olejowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 6 października 2015 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego, po rozpatrzeniu odwołania J. G., utrzymał w mocy decyzję Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...] o nałożeniu na J. G. kary pieniężnej w wysokości 15000 zł.

Podstawę faktyczną powyższego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia:

Kontrolą w przedsiębiorstwie J. G., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą J. G. Transport Drogowy, objęto okres od dnia 1 października 2013 r. do 30 czerwca 2014 r. Przedmiotem kontroli było przestrzeganie warunków i obowiązków przewozu drogowego określonych w art. 4 pkt 22 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1265 z późn.), dalej: u.t.d.

Decyzją z dnia [...] listopada 2014 r. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na J. G. karę pieniężną w wysokości 15000 zł za wykonywanie przewozu drogowego z naruszeniem przepisów ustawy o transporcie drogowym.

W odwołaniu skarżący wniósł o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania. Skarżący zarzucił niewłaściwe rozpoznanie zgromadzonego materiału dowodowego, nieuwzględnienie wniosków dowodowych strony dotyczących przesłuchania kierowców i strony. W ocenie skarżącego, uwzględnienie wniosków dowodowych doprowadziłoby do wykazania, że zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 92b i art. 92c u.t.d.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00