Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 22 lipca 2015 r., sygn. II SA/Rz 155/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk WSA Paweł Zaborniak /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2015 r. sprawy ze skargi K. W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi KW jest decyzja Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej również: "GITD") z dnia [.] listopada 2014 r. nr [.], wydana w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.

Zaskarżone rozstrzygnięcie wydano w oparciu o następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Decyzją z dnia [.] kwietnia 2014 r. nr [.], wydaną na podstawie art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1414 z późn. zm., dalej: "u.t.d.") [.] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (dalej: "WITD"), nałożył na skarżącego karę pieniężną w łącznej wysokości 8 000 zł.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 8 lutego 2014 r. w miejscowości W., zatrzymano do kontroli samochód marki Mercedes Sprinter o nr rej. [.], którym kierował WM. Pojazdem wykonywany był transport drogowy osób linii regularnej [.] - [.], na rzecz firmy "[.]" KW. W toku kontroli stwierdzono, że kierowca nie rejestrował za pomocą cyfrowego urządzenia rejestrującego na karcie kierowcy wskazań w zakresie prędkości pojazdu, aktywności kierowcy i przebytej drogi z [.] do [.]. Wprawdzie nie kierował on wówczas pojazdem, jednakże w myśl definicji kierowcy zawartej w art. 4 lit. c Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r., traktowany jest jako kierowca. WM wsiadł bowiem do pojazdu i był przewożony w pojeździe z [.] do [.] w celu podjęcia w ramach swoich obowiązków prowadzenia pojazdu od [.] do [.]. Ponadto ustalono, że przewoźnik nie wykonywał przewozu z miejscowości [.], lecz rozpoczął przewóz dopiero w [.], co stanowi wykonywanie przewozu regularnego z naruszeniem warunków określonych w zezwoleniu na wykonywanie publicznego transportu zbiorowego, dotyczących ustalonej trasy przejazdu lub wyznaczonych przystanków. Wyjaśnienia skarżącego aby odcinek trasy [.] - [.] wykonał inny kierowca nie zasługiwały zdaniem organu na uwzględnienie, gdyż stały w oczywistej sprzeczności z zeznaniami WM złożonymi w momencie kontroli. Za powyższe naruszenia WITD nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości odpowiednio 5 000 zł i 3 000 zł.