Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 26 października 2015 r., sygn. IV SA/Gl 1236/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Renata Siudyka Protokolant specjalista Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2015 r. sprawy ze skargi R. M. na orzeczenie [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby w policji oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem [...] roku Komendant Miejski Policji w D. wszczął postępowanie dyscyplinarne przeciwko post. R.M. - zarzucając mu popełnienie przewinienia dyscyplinarnego, polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej.

Komendant Miejski Policji w D. orzeczeniem nr [...] z dnia [...] roku uznał R.M. winnym popełnienia postawionego mu zarzutu, że w dniu 4 czerwca 2014 roku o godzinie 07:15 będąc zobowiązanym do zachowania trzeźwości obowiązku tego nie dopełnił w ten sposób, że jako słuchacz kursu podstawowego Szkoły Policji w K. stawił się do służby, uczestnicząc w apelu porannym, po spożyciu alkoholu (0,14 mg/l, 0,11 mg/l) i wymierzył mu karę dyscyplinarną wydalenia ze służby. W podstawie prawnej decyzji wskazał art. 135 j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 287, poz. 1687 ze zm., zwanej dalej w skrócie jako: "ustawa o Policji"). W obszernym uzasadnieniu organ przedstawił stan faktyczny i argumentację prawną przemawiająca za podjęciem wyżej opisanego rozstrzygnięcia.

W odwołaniu pełnomocnik skarżącego wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości, uniewinnienie obwinionego i umorzenie postępowania z uwagi na brak znamion przewinienia dyscyplinarnego. Alternatywnie wniósł m.in. o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przekazanie postępowania do ponownego rozpoznania przez organ I instancji.

Organowi I instancji zarzucił zaniechanie działania na podstawie i granicach prawa poprzez niewykonanie czynności przełożonego dyscyplinarnego, nakazanych przepisami ustawy o Policji, niezbędnych do wszechstronnego wyjaśnienia sprawy, dopuszczenie do prowadzenia postępowania rzecznika bez wymaganej wiedzy i umiejętności, wymierzenie kary niewspółmiernej do zarzuconego czynu. Ponadto przełożony dyscyplinarny miał dokonać błędnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego, wydając rozstrzygnięcie bazował na nieprawidłowo przeprowadzonych badaniach stanu trzeźwości obwinionego, nie wziął pod uwagę okoliczności przemawiających na korzyść post. R.M., naruszając przy tym zasadę domniemania niewinności. Z kolei zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił, iż posiada niezrozumiałe i rozwlekłe uzasadnienie, a ocena i analiza materiału dowodowego została przeprowadzona zbyt lakonicznie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00