Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2015 r., sygn. VI SA/Wa 2147/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2015 r. sprawy ze skargi G., INC z siedzibą w F., Stany Zjednoczone Ameryki Północnej na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia patentu na wynalazek oddala skargę
Uzasadnienie
Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (zwany dalej urzędem/organem) decyzją z [...] maja 2014 r., nr [...] po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy wniesionego przez G., Inc., F., Stany Zjednoczone Ameryki (zwanej dalej zgłaszającym/stroną/skarżącą) od decyzji Urzędu Patentowego (zwanego dalej organem I instancji) z [...] sierpnia 2013 r. o odmowie udzielenia patentu na wynalazek nr [...] zgłoszonego do ochrony w dniu 13 stycznia 2004 r. przez G., Inc., F., Stany Zjednoczone Ameryki pt. "Kompozycje i sposoby wykorzystywane w skojarzonej terapii przeciwwirusowej" utrzymał decyzję w mocy.
Zgłoszeniem z 13 stycznia 2004 r. strona zgłosiła do ochrony patent na wynalazek nr [...] pt. "Kompozycje i sposoby wykorzystywane w skojarzonej terapii przeciwwirusowej".
Organ I instancji powiadomił zgłaszającego, że rozwiązania wg projektu nie mogą być opatentowane gdyż nie spełniają wymogów art. 24 i 26 ustawy z 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (p.w.p.). Zdaniem organów patent nie spełnienia wymogu poziomu wynalazczego (art. 24 i 26 p.w.p.). W ocenie organu, zastosowanie wg zastrz. 1, preparat farmaceutyczny wg zastrz. 15, opakowanie dla pacjenta wg zastrz. 35, farmaceutyczna postać dawkowania wg zastrz. 38, 39, 40, 41 oraz tabletka wg zastrz. 42 nie mogą być opatentowane, ponieważ nie wykazują poziomu wynalazczego. Problemem technicznym rozwiązywanym przez niniejszy wynalazek jest zapewnienie nowych trwałych chemicznie kombinacji leków aktywnych przy podawaniu doustnym, do leczenia pacjentów zakażonych wirusami np. HIV, które to kombinacje zapewniają zwiększone bezpieczeństwo stosowania i skuteczność terapeutyczną oraz wywołują mniejsze uodpornienie wirusów i zapewniają lepsze stosowanie leku przez pacjenta (str. 3 wiersz 12 - 19 rozpatrywanego zgłoszenia). Środkiem technicznym, jaki zastosował zgłaszający do rozwiązania tego problemu jest kompozycja zawierająca fumaran dizoproksylu tenofowiru (TDF) i emtrycytabinę oraz inne środki przeciwwirusowe.