Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 grudnia 2014 r., sygn. II SA/Wa 822/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania, Sędziowie WSA Ewa Grochowska-Jung (spr.), Iwona Dąbrowska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi W. W. na orzeczenie Komendanta [...] Policji z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Komendant [...] Policji orzeczeniem nr [...] z dnia [...] lutego 2014 r., działając na podstawie art. 135n ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.), utrzymał w mocy orzeczenie Komendanta Rejonowego Policji [...] nr [...] z dnia [...] grudnia 2013 r. o uznaniu winnym [...] W. W. popełnienia zarzucanych czynów i wymierzeniu kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny. Komendant Rejonowy Policji [...] orzeczeniem nr [...] z dnia [...] grudnia 2013 r. uznał [...] W. W. winnym popełnienia zarzucanych mu czynów i wymierzył karę dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe obwinionego o to, że: 1. w dniu [...] lipca 2013 r. około godz. [...] na podjeździe do garażu podziemnego przy ul. [...] w [...], będąc w czasie wolnym od służby, naruszył dyscyplinę służbową oraz zasady etyki zawodowej policjanta w ten sposób, że po uprzednim przedstawieniu się jako funkcjonariusz Policji, podjął czynności służbowe wobec G. i J. G., P. B. oraz M. K. dążąc do ich obezwładnienia i zatrzymania, stosując przy tym nieadekwatne do sytuacji, a zarazem niedozwolone prawem środki przymusu bezpośredniego w postaci uderzeń ręką w twarz i inne części ciała, tj. czyn z art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji w zw. z § 8 załącznika do zarządzenia nr 805 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 grudnia 2003 roku w sprawie Zasad etyki zawodowej policjanta (Dz. Urz. KGP z 2004 roku Nr 1, poz. 3); 2. w miejscu i czasie jak w pkt 1 naruszył zasady etyki zawodowej policjanta w ten sposób, że na zwracane mu przez świadków zdarzenia uwagi o niewłaściwym zachowaniu, jako policjanta, reagował agresywnie używając przy tym w miejscu publicznym słów powszechnie uznawanych za obelżywe, czym podważył społeczny wizerunek Policji jako formacji, w której pełni służbę, tj. czyn z art. 132 ust. 1 ustawy o Policji w zw. z § 23 załącznika do zarządzenia nr 805 Komendanta Głównego Policji w sprawie Zasad etyki zawodowej policjanta.