Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 grudnia 2014 r., sygn. II SA/Łd 752/14

Dnia 12 grudnia 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska (spr.) Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Aleksandra Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2014 roku sprawy ze skargi W. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Radomsku z dnia 6 marca 2013 r. nr XXXVI/308/13 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Radomsko w rejonie ulic: Unii Europejskiej, Odległej, do północnej granicy miasta i trasy A1 oddala skargę. LS

Uzasadnienie

W dniu 6 marca 2013 r. Rada Miejska w Radomsku na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 153) oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2013 r., poz. 21 - w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: ustawa) po stwierdzeniu zgodności z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Radomska zatwierdzonego uchwałą Nr XXXIV/306/2001 Rady Miejskiej w Radomsku z dnia 17 grudnia 2001 r. zmienionego uchwałą Nr LXIII/476/10 Rady Miejskiej w Radomsku z dnia 30 września 2010 r., podjęła uchwałę Nr XXXVI/308/13 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Radomsko w rejonie ulic: Unii Europejskiej, Odległej do północnej granicy miasta i trasy A1.

W dniu 21 lipca 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła, złożona za pośrednictwem organu, skarga W. K. na § 23 ust. 2 wyżej wymienionej uchwały Rady Miejskiej w Radomsku z dnia 6 marca 2013 r. Nr XXXVI/308/13. Strona skarżąca zarzuciła naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy w związku z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 260) polegające na naruszeniu zasad sporządzenia planu i przekroczeniu upoważnienia ustawowego do uregulowania w planie miejscowym zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej poprzez wprowadzenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zakazu wydawania zezwoleń na lokalizację zjazdów publicznych, podczas gdy uprawnienia w tym zakresie zostały przyznane zarządcy drogi do rozstrzygania w drodze decyzji administracyjnej. Wskazując na powyższe uchybienie strona wniosła o stwierdzenie nieważności § 23 ust. 2 zaskarżonej uchwały i zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.