Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 października 2014 r., sygn. VII SA/Wa 991/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Więch - Baranowska (spr.), Sędzia WSA Maria Tarnowska, Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka, Protokolant Spec. Eliza Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2014 r. sprawy ze skargi J Z na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją znak: [...] wydaną dnia [...] marca 2014 r. na podstawie art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz art. 17 pkt 2, art.127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 kpa po rozpatrzeniu wniosku J Z utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2013 r.

W uzasadnieniu organ podał, że jak wynika z akt sprawy [...] Konserwator Zabytków decyzją nr [...] wydaną dnia [...] listopada 2011 r. odmówił J Z pozwolenia na nadbudowę parterowego budynku na nieruchomości przy ul. [...] w [...].

Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego wydaną dnia [...] lutego 2012 r.

Wniosek o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji wniósł J Z zarzucając organowi rażące naruszenie:

-art.7 oraz art.18 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami poprzez przyjęcie, iż forma ochrony zabytków wskazana w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego może być w sposób dowolny uznana przez organy ochrony konserwatorskiej za nieobowiązującą w danej sprawie, co prowadzi do konkluzji, iż organy te nie są związane zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

-art.9 oraz art. 107 § 3 kpa poprzez niedostateczne uzasadnienie decyzji odmownej w sytuacji gdy organy konserwatorskie odrzucając zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego doprowadziły do sytuacji, iż decyzje objęte niniejszym wnioskiem wydane zostały z dużym marginesem tzw. luzu decyzyjnego,