Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 lipca 2014 r., sygn. VIII SA/Wa 286/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski /sprawozdawca/, Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot, Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Protokolant Referent Małgorzata Domagalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2014 r. sprawy ze skargi Ł. F. na orzeczenie Komendanta [...] Policji z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej 1) uchyla zaskarżone orzeczenie oraz poprzedzające je orzeczenie Komendanta Rejonowego Policji W. [...] z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Komendanta [...] Policji na rzecz skarżącego Ł. F. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

Komendant Rejonowy Policji W. [...] orzeczeniem z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...], na podstawie art. 135j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm., dalej jako "ustawa o Policji"), po dokonaniu analizy i oceny całokształtu okoliczności i materiału dowodowego w postępowaniu dyscyplinarnym przeciwko st. asp. Ł. F. - asystentowi Wydziału [...] Komendy Rejonowej Policji W. [...] obwinionemu o to, że w dniu [...] września 2013 r. w W. pełniąc służbę patrolową jako wyznaczony podczas odprawy do służby dowódca patrolu w sposób nieprawidłowy zrealizował doprowadzenie K. K. z terenu dworca PKS [...] do budynku KRP W. [...], gdyż mając wiedzę, że K.K. jest poszukiwany listem gończym nie wydał polecenia sierż. szt. S.D. zastosowania wobec w/wymienionego środka przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek, co skutkowało ucieczką w/wymienionego, czym naruszył dyscyplinę służbową określoną w art.132 ust. 3 pkt 2 Ustawy o Policji w zw. z § 9 ust. 1 pkt 4 zarządzenia nr 360 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie metod i form wykonywania przez policjantów konwojów i doprowadzeń orzekł o uznaniu winnym i ukaraniu karą nagany.