Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 marca 2014 r., sygn. II SA/Po 799/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant St. sekretarz sąd. Katarzyna Sierszeńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2014 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Wielkopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 2013 r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej; oddala skargę.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 lipca 2012 r. sygn. akt II SA/Po 428/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił decyzję Wielkopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 2012 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu nr [...]o niestwierdzeniu u M. K. choroby zawodowej: choroba wywołana działaniem promieniowania jonizującego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że skarga zasługiwała na uwzględnienie, albowiem zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy. Sąd wyjaśnił, że stosownie do treści art. 235¹ Kodeksu pracy o stwierdzeniu choroby zawodowej decyduje zachowanie dwóch wymogów: zamieszczenie zdiagnozowanego schorzenia w wykazie chorób zawodowych oraz ustalenie, że zostało ono spowodowane działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w środowisku pracy lub w związku ze sposobem wykonywania pracy. Innymi słowy choroba zawodowa jest pojęciem prawnym oznaczającym zachorowanie, które pozostaje w związku przyczynowym z pracą. Przyczyną ją wywołującą jest sama praca, jej rodzaj, charakter i warunki jej wykonywania.

Sąd wskazał, że wykaz chorób zawodowych oraz sposób postępowania w sprawie stwierdzenia występowania choroby zawodowej reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych, którego przepisy stanowiły podstawę wydania spornej decyzji (Dz. U z 2009 r., nr 105, poz. 869). Rozporządzenie to weszło w życie w dniu 3 lipca 2009 r. Sąd zważył, że w czasie wszczęcia przedmiotowego postępowania administracyjnego obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach. Utraciło ono moc z uwagi na stwierdzenie przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 19 czerwca 2008 r. sygn. akt P 23/07 jego niezgodności z Konstytucją. Jednakże zgodnie z treścią § 11 ust. 1 rozporządzenia z 2009 r. z zastrzeżeniem ust. 2, do postępowań w sprawie zgłaszania podejrzenia, rozpoznania i stwierdzenia chorób zawodowych, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się przepisy tego rozporządzenia, z tym że czynności dokonane w toku wszczętych postępowań pozostają skuteczne. Mając to na względzie Sąd uznał, że organy sanitarne słusznie stwierdziły, iż w przedmiotowej sprawie moc dowodową zachowały orzeczenia lekarskie wydane na gruncie poprzednio obowiązującego rozporządzenia z 2002 r.