Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 stycznia 2014 r., sygn. I SA/Gd 1514/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.), Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Zawiślińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi Z.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 3 września 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń 2011 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 27 maja 2013 roku określił Z. M. w przedmiocie podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za styczeń 2011 roku do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości odmiennej od zadeklarowanej przez podatnika w złożonej korekcie deklaracji VAT-7 za styczeń 2011 roku.

W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, że podatnik w deklaracji VAT-7- Korekta za styczeń 2011 roku dokonał pomniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, m. in. z ośmiu faktur VAT z tytułu zakupu oleju napędowego, w których jako sprzedawca wskazana została firma A M. S., [...]. Przeprowadzone postępowanie wykazało, że faktury, na podstawie których Z. M. dokonał odliczenia podatku naliczonego, nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji pomiędzy stronami określonymi jako sprzedawca i odbiorca. Powyższe okoliczności wypełniały zatem przesłankę, o której mowa w art. 88 ust. 3 a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Wskazano, że podatnik zawyżył podatek naliczony za styczeń 2011 roku o kwotę 74.303 zł.

Organ I instancji podał, iż przesłuchany w charakterze strony w dniu 12 września 2011 roku Z. M. zeznał, między innymi, że M. S. spotkał na budowie w styczniu 2011 roku, który stał z beczką z paliwem i zapytał, czy chce kupować paliwo w cenie niżej niż na stacjach CPN. Podatnik przyznał, że skorzystał z okazji oraz dodał, że kontakty z panem S. utrzymywał telefonicznie, nie był w siedzibie sprzedawcy, ponieważ kontrahent miał handel obwoźny, spotkania odbywały się na budowach, przy dostawie paliwa.