Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 30 października 2013 r., sygn. I SA/Ol 615/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka, Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod, sędzia WSA Zofia Skrzynecka (sprawozdawca), Protokolant Sekretarz sądowy Monika Rząp, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 30 października 2013r. sprawy ze skargi B. J. - C., A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości na 2012r. oddala skargę

Uzasadnienie

B.J. - C. i A.C. (dalej powoływani jako: skarżący) wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta z dnia "[...]" w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości na 2012 r.

Z uzasadnienia poddanej kontroli Sądu decyzji wynikało, że wymierzając zobowiązanie w podatku od nieruchomości na 2012 r. w wysokości 15.608 zł, Prezydent przyjął do podstawy opodatkowania nieruchomości związane z prowadzeniem działalności gospodarczej położone w O. przy ul. "[...]" na działkach o numerach ewidencyjnych "[...]", "[...]" i "[...]", tj.: grunty o powierzchni 1.800 m2, budowlę o powierzchni 10.000 m2 oraz budynek o powierzchni 677,94 m2.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący zarzucili jej naruszenie art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.), dalej jako: "u.p.o.l.", poprzez przyjęcie, że sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę uzasadnia wymiar podatku od nieruchomości według najwyższych stawek tego podatku, jak również podnieśli zarzut naruszenia art. 122, art. 187 § 1, art. 191 oraz art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.).

Uznając, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w uzasadnieniu decyzji z dnia "[...]" powołało treść art. 1a ust. 1 pkt 3, art. 3 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz art. 4 ust. 1 pkt 1 - 3 u.p.o.l. Jak wskazało, w art. 1a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy zdefiniowano pojęcie "gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej", którymi są grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. W ocenie organu, w świetle tego przepisu sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę skutkuje tym, że są one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Odwołując się natomiast do art. 2 ust. 2 u.p.o.l. organ stwierdził, że jedynie w przypadku, gdy podatnik prowadzący działalność gospodarczą posiada użytki rolne, konieczne jest ustalenie sposobu jego wykorzystywania przez podatnika.