Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2 września 2013 r., sygn. IV SA/Gl 537/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi Gminy K. na opinię [...] Kuratora Oświaty w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie połączenia Miejskiej Szkoły Podstawowej nr [...] i Miejskiego Gimnazjum nr [...] w K. w Zespół Szkół nr [...] w K. oddala skargę.

Uzasadnienie

[...] Kurator Oświaty w K. w dniu [...]r. wydał negatywną opinię w sprawie połączenia z dniem 1 września 2013 r. Miejskiej Szkoły Podstawowej nr [...] i Miejskiego Gimnazjum nr [...] w K. w Zespół Szkół nr [...] w K. W uzasadnieniu podniósł, iż obie szkoły znajdują się we wspólnym obiekcie i mają odrębne wejścia. Każda ze szkół ma wystarczające warunki lokalowe i dydaktyczne. Uczniom zapewniono również opiekę w oddzielnych świetlicach. Ponadto, pod nadzorem nauczycieli korzystają ze wspólnych pomieszczeń, takich jak sala gimnastyczna i jadalnia. Kurator podniósł, że podział budynku na szkołę podstawową i gimnazjum dostosowany jest do potrzeb psychofizycznych oraz poziomu rozwoju intelektualnego i emocjonalnego dzieci i młodzieży. Wskazał, że połączenie szkół w Zespół Szkół nr [...] może spowodować pogorszenie warunków kształcenia, w szczególności w zakresie poczucia bezpieczeństwa. Dodał, że zamiar utworzenia Zespołu, do którego uczęszczać będą uczniowie w wieku od 6 do 16 lat, pozostaje w sprzeczności z założeniami reformy systemu edukacji, której efektem było rozdzielenie etapów edukacyjnych - na etapy realizowane w ramach szkoły podstawowej oraz gimnazjum.

W piśmie z dnia 26 kwietnia 2013 r. Rada Miasta K. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na powyższą opinię, zarzucając, iż przy jej wydaniu doszło do naruszenia art. 62 ust. 1 i art. 62 ust. 7 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. W związku z tym wniosła o jej uchylenie oraz o zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu skargi wskazała, że połączenie szkół różnego typu w zespół szkół jest dopuszczalne i zgodne z treścią art. 62 ust. 1 ustawy o systemie oświaty. Ponadto połączenie szkół różnego typu w zespół szkół nie jest sprzeczne z zasadami reformy systemu oświaty. Dodała, że w uzasadnieniu uchwały w sprawie zamiaru utworzenia Zespołu Szkół nr [...] w K., wykazała, że zaistniał szczególny przypadek uzasadniający zastosowanie wyjątku od zasady kształcenia dzieci i młodzieży w samodzielnych typach szkół. W związku z tym podniosła, że negatywna opinia kuratora oświaty jest arbitralna i narusza prawo. Odwołuje się bowiem do założeń reformy programowej, nie uwzględniając przesłanek, którymi kierował się organ gminy, podejmując decyzję o zamiarze utworzenia zespołu szkół. Zarzuciła, że zaskarżony akt nie zawiera oceny wszystkich okoliczności sprawy. Podkreśliła również, że zamiar połączenia szkół jest popierany przez wszystkie zainteresowane podmioty, bowiem zarówno obydwie rady pedagogiczne, jak i związki zawodowe, wypowiedziały się pozytywnie w kwestii połączenia szkół. Dodała, że za połączeniem szkół przemawiają warunki lokalowe, demograficzne oraz względy ekonomiczne. Miejska Szkoła Podstawowa nr [...] i Miejskie Gimnazjum nr [...], mieszczą się we wspólnym obiekcie, mają oddzielne wejścia, w różnych miejscach budynku, oddzielone od siebie kompleksy sal lekcyjnych, sanitariatów i toalet, dzielą takie pomieszczenia, jak jadalnia, sala gimnastyczna, sklepik, gabinety; - stomatologiczny i pielęgniarski, a także urządzenia przesyłowe. W związku z tym uczniowie obu szkół od lat współistnieją ze sobą. Obie szkoły zapewniają swoim uczniom poczucie bezpieczeństwa i przestrzegają zasad BHP. Wobec tego, nie ma żadnych podstaw, aby twierdzić, że po formalnym połączeniu, zmniejszy się poczucie bezpieczeństwa dzieci. Po połączeniu szkół, uczniowie nie odczują bowiem zmiany, która ma charakter formalnoprawny, a jest niezwykle istotna z punktu widzenia zasad administrowania szkołami. Jeden dyrektor (wraz z zastępcą) będzie mógł bowiem sprawniej kierować całym kompleksem. Wzrośnie również bezpieczeństwo uczniów - każdy nauczyciel zespołu będzie mógł sprawować nadzór nad każdym uczniem, a nie - jak dotąd - wyłącznie nad uczniami danej szkoły. W konsekwencji, każdy nauczyciel będzie ponosił odpowiedzialność za wszystkich uczniów zespołu, a nie - jak dotychczas - wyłącznie za uczniów szkoły, w której jest zatrudniony. Skarżąca podniosła, że wspólny zarząd i administracja spowodują również zmniejszenie wydatków, umożliwiając bardziej oszczędne gospodarowanie środkami finansowymi i majątkiem szkoły. Dodała, że połączenie szkół spowoduje przede wszystkim znaczną poprawę warunków pedagogiczno-wychowawczych. Sprawniejsze zarządzanie kadrą pedagogiczną umożliwi uzupełnienie wymiaru zajęć w jednej szkole, zajęciami w drugiej szkole. Ponadto połączenie szkół zapewni ciągłość procesu dydaktycznego, z której będą mogli skorzystać uczniowie, przy jednoczesnym zachowaniu możliwości wyboru innego gimnazjum, po zakończeniu nauki w szkole podstawowej. Skarżąca zarzuciła, że organ nadzoru, w zaskarżonej opinii nie przedstawił przeciwnych argumentów, a pomimo to udzielił opinii negatywnej. Podniosła, że opinia wydana w niniejszej sprawie jest lakoniczna i nie zawiera argumentów przemawiających przeciwko połączeniu szkół, opiera się wyłącznie na stwierdzeniach ogólnikowych. Dodała, że opinia kuratora oświaty, jako akt nadzoru, powinna spełniać przynajmniej wymagania aktów rozstrzygających o danej sytuacji prawnej, w tym zwłaszcza powinna zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne.