Wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 sierpnia 2013 r., sygn. III SA/Kr 1744/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Wołek (spr.) Sędziowie WSA Maria Zawadzka WSA Janusz Kasprzycki Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi G. S. na decyzję Wojewody z dnia 10 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnego świadczenia uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Starosta decyzjami:

1. z dnia [...] 2009 r. Nr [...] uznał G. S. za osobę bezrobotną;

2. z dnia [...] 2010 r. Nr [...] przyznał G. S. od dnia 1 lipca 2010 r. stypendium w wysokości 120% zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w związku ze skierowaniem go do odbycia stażu;

3. z dnia [...] 2010 r. Nr [...] orzekł o utracie przez G. S. od dnia 1 grudnia 2010 r. prawa do stypendium z uwagi na zakończenie odbywania stażu;

4. z dnia [...] 2011 r. Nr [...] pozbawił G. S. z dniem 28 kwietnia 2011 r. statusu bezrobotnego;

5. z dnia [...] 2012 r. Nr [...], wydaną po wznowieniu postępowania, uchylił swoje decyzje z dnia [...] 2010 r. Nr [...], z dnia [...] 2010 r. Nr [...] i z dnia [...] 2011 r. Nr [...] oraz pozbawił G. S. statusu bezrobotnego z dniem 1 maja 2010 r. z powodu rozpoczęcia wykonywania od tego dnia innej pracy zarobkowej w ramach umowy zlecenia;

6. z dnia [...] 2012 r. Nr [...] orzekł, iż stypendium z Funduszu Pracy pobrane przez G. S. za okres od dnia 1 lipca do dnia 30 listopada 2010 r. jest świadczeniem nienależnym w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy i ustalił obowiązek zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w łącznej kwocie 4453,00 zł; decyzja ta po rozpatrzeniu odwołania G. S., została utrzymana w mocy decyzją Wojewody z dnia [...] 2012 r. Nr [...].

Pismem z dnia 30 kwietnia 2012 r. G. S. wniósł o umorzenie nienależnie pobranego świadczenia, gdyż jego sytuacja finansowa nie pozwala mu na spłatę powstałej należności. Stwierdził również, iż rozłożenie należności na raty pozbawiłoby go środków do życia.