Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 lipca 2013 r., sygn. II SA/Lu 189/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz,, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Sekretarz sądowy Beata Skubis-Kawczyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 lipca 2013 r. sprawy ze skargi E. Ł. i T. Ł. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych oraz nałożenia obowiązku uzyskania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie uchyla zaskarżoną decyzję, która nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Starosta zatwierdził projekt budowlany i udzielił S.i B. pozwolenia na budowę chlewni wraz z instalacjami energetyczną i wodociągową, zbiornikiem na gnojowicę i płytą gnojową na działce nr 1005, położonej w miejscowości B. Wojewoda decyzją z dnia [...] powyższe rozstrzygnięcie utrzymał w mocy. Z kolei decyzja Wojewody została uchylona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2011r ( sygn. akt II SA/Lu 813/10 ). W dniu [...] Wojewoda ponownie podtrzymał decyzję Starosty z dnia [...] Postanowieniem z dnia [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdzając odstępstwa przy realizacji inwestycji, polegające na usytuowaniu w innym miejscu wywietrzników zbiorników na gnojowicę, podwyższeniu murów przylegających do płyty gnojowej z 60 na 80cm, wykonaniu muru skośnego o wysokości 0,8 m na długości 4,85 przy płycie oraz dodatkowej budowli o konstrukcji żelbetowej o szerokości około 1, 42m i długości około 3,9m z ustawionym na niej urządzeniem do transportu obornika na podstawie art. 50 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane wstrzymał prowadzenie robót budowlanych, a następnie decyzją z dnia 9 stycznia 2012r. na podstawie art. 51 ust.1 pkt.3 powołanej ustawy nakazał inwestorowi sporządzenie projektu budowlanego zamiennego, uwzględniającego zmiany wynikające z już wykonanych robót i złożenie jego 4 egzemplarzy w terminie do dnia 30 czerwca 2012r. Wobec powyższej decyzji Starosta decyzją z dnia [...] uchylił swoją decyzję z dnia [...] Po wykonaniu nałożonego na inwestora obowiązku Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z [...] zatwierdził projekt budowlany zamienny i udzielił pozwolenia na budowę chlewni wraz z instalacjami wodociągową i energetyczną, zbiornikiem na gnojowicę i płytą gnojową. Po rozpoznaniu odwołania E. i T. Ł., właścicieli sąsiedniej działki nr 1004 Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego powyższą decyzję utrzymał w mocy. Według organu projekt jest zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy B., uchwalonego uchwalą Nr [...] Rady Miejskiej w B. z dnia [...], zmienioną uchwałą nr [...] z dnia [...], wymaganiami ochrony środowiska oraz przepisami. Zgodnie z ustaleniami planu działka 105 położona jest na terenie oznaczonym symbolem MR- z podstawowym przeznaczeniem - zabudowa zagrodowa pod siedliska rolnicze. Ponieważ budynek chlewni wraz z płytą gnojową stanowią uzupełnienie siedliska rolniczego, inwestycja ta nie narusza przeznaczenia terenu. Organ zwrócił uwagę na zachowanie wymogu zabudowy działki do 40 % jej powierzchni, czyli 1720m2, co wynika z § 10 pkt.6 uchwały z dnia 31 stycznia 2011r. Porównując powierzchnię już zabudowaną budynkami - 512m2 i projektowaną pod zabudowę - chlewnię, płytę obornikową, dojazdy, chodniki, mur skośny, opaskę betonową przy płycie i pochylnie do transportu obornika do powierzchni działki wynoszącej 4300m2, organ uznał, że granica 1720m2 nie została przekroczona. W jego ocenie inwestor nie był zobowiązany do uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgodnie z art. 71 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko ( Dz. U Nr 199, poz. 1227 ze zmianami ), skoro inwestycja nie została zaliczona do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco lub potencjalnie oddziaływać na środowisko. Według bowiem § 3 ust.1 pkt. 102 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko ( Dz. U Nr 213, poz. 139 ) sporządzenia raportu podlega hodowla przekraczająca 60 DJP, podczas, gdy planowana inwestycja obejmuje 23,56 DJP. W ocenie organu zachowane zostały określone w § 6 ust.3 pkt.1 i 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 października 1997r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie ( Dz. U Nr 132, poz. 877 ze zmianami ) odległości zamkniętych zbiorników na płynne odchody zwierzęce mierzone od pokryw i wylotów wentylacyjnych do otworów okiennych i drzwiowych, pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi na działkach sąsiednich ( 15m ) i od granicy sąsiedniej działki ( 4m) oraz ustalone w § 6 ust.4 pkt.1 i 4 odległości płyty gnojowej do otworów okiennych i drzwiowych, pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi ( 30m ) i od granicy działki sąsiedniej ( 4m ). Nie dopatrzono się również naruszenia przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2012r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz. U Nr 75, poz. 690 ze zmianami ). Zaznaczono, że projekt zamienny został opracowany przez osoby posiadające odpowiednie wymagania budowlane i legitymujące się aktualnymi zaświadczeniami o prawie do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Projekt nie podlegał sprawdzaniu, o czym stanowi art. 20 ust.3 pkt.2 prawa budowlanego, natomiast projektanci zgodnie z art. 20 ust.4 ustawy dołączyli oświadczenia o jego sporządzeniu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz zasadami wiedzy technicznej. Wyjaśniono również, że dojazd do działki zapewniony jest przez zjazd z drogi gminnej nr 106998 KL DG, zaś dojazd do projektowanej zabudowy poprzez istniejącą wewnętrzną infrastrukturę komunikacyjną - podwórze gospodarcze, drogi dojazdowe o szerokości 3 -3,5m i 5m oraz projektowane dojście ( chodnik ), co jest zgodne z §5 ust.1 i 2 wspomnianego rozporządzenia z dnia 7 października 1997r.