Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. I SA/Bd 974/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant Referent - stażysta Katarzyna Gołda po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego

w B. określił stronie zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w wysokości 397.944 zł. Postanowieniem z dnia 13 czerwca

2012 r. organ uznając, że w sprawie zachodzą przesłanki wymienione w art. 239b § 1 pkt 1-2 oraz § 2 Ordynacji podatkowej nadał powyższej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

Na powyższe postanowienie strona złożyła zażalenie, wnosząc o jego uchylenie

i umorzenie postępowania w sprawie. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie art. 239b § 1 pkt 1-2 oraz § 2 Ordynacji podatkowej, poprzez ich błędną wykładnię i nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności w sytuacji, gdy organ podatkowy nie uprawdopodobnił, że zobowiązanie nie zostanie wykonane.

Postanowieniem z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej

w B. umorzył postępowanie zażaleniowe.

W uzasadnieniu organ wskazał, że stosownie do art. 239e w zw. z art. 239a Ordynacji podatkowej, instytucja nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji dotyczy wyłącznie wykonania decyzji nieostatecznej organu pierwszej instancji. Oznacza to, że w razie wniesienia odwołania od takiej decyzji, rygor natychmiastowej wykonalności działa tylko do czasu wydania decyzji odwoławczej, która korzysta z przymiotu ostatecznej. Skoro z chwilą wydania decyzji ostatecznej ustają skutki prawne, jakie wiązały się z wydaniem postanowienia w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności, dopuszczalność wykonania obowiązku podatkowego w trybie egzekucji administracyjnej wynika już z faktu, że decyzja ostateczna podlega wykonaniu na podstawie art. 239e Ordynacji podatkowej, tj. bez konieczności wydawania w tym przedmiocie dodatkowego rozstrzygnięcia. Inaczej mówiąc, z chwilą wydania w danej sprawie decyzji ostatecznej postanowienie w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej traci byt prawny. Z kolei postępowanie zażaleniowe w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności staje się w takiej sytuacji bezprzedmiotowe. Dlatego zgodnie z dyspozycją art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej postępowanie takie należy umorzyć. Normę procesową