Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 września 2012 r., sygn. II SA/Wa 694/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Sędziowie WSA Olga Żurawska - Matusiak, Andrzej Kołodziej, , Protokolant Elwira Sipak, specjalista, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2012 r. sprawy ze skargi C. B. - przedstawiciela ustawowego małoletniej E. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. oddala skargę, 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata F. N. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych stanowiącą 23 % podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej Prezes ZUS) decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] odmawiającą przyznania małoletniej E. B. renty rodzinnej w drodze wyjątku.
Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny i prawny:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie prawomocnym wyrokiem z dnia [...] sierpnia 2011 r. sygn. akt [...] uchylił decyzję Prezesa ZUS z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] odmawiającą przyznania małoletniej E. B. renty rodzinnej w drodze wyjątku po zmarłym ojcu A. S.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd stwierdził, że organ rozstrzygając sprawę z wniosku o przyznanie świadczenia w drodze wyjątku nie wziął pod uwagę wniosku A. S. z dnia [...] czerwca 2009 r., z którego wynika, iż jego choroba zaczęła się w 1998 r., przebywał w szpitalu w [...] i już wtedy rozpoznano u niego [...] i [...]. W tym okresie został umieszczony w domu opieki społecznej w [...]. W swoim piśmie z dnia [...] marca 2003 r., skierowanym do ZUS w [...], A. S. wskazał, iż od czerwca 2001 r. przebywał w szpitalu w [...], na Oddziale Wewnętrznym, w [...] na Oddziale Nefrologii, na Oddziale Neurologicznym Kliniki w [...], gdzie zdiagnozowano u niego [...]. Wskazał, iż choroba uszkodziła m.in. [...]. Sąd zanegował argumentację organu, iż stan zdrowia zmarłego w dniu [...] sierpnia 2009 r. A. S. nie ograniczał ani nie utrudniał możliwości wypracowania wymaganego stażu ubezpieczeniowego, co może być kwalifikowane w kategoriach szczególnych okoliczności. Za takim twierdzeniem przemawia również wydane zaocznie orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia [...] grudnia 2010 r., z którego wynika, iż daty powstania częściowej niezdolności do pracy nie można ustalić. Organ prowadząc postępowanie w przedmiotowej sprawie nie wziął również pod uwagę możliwości podjęcia pracy przez zmarłego w sytuacji istniejącego bezrobocia, jak również nie ustalił przyczyn przerw w zatrudnieniu, na które powołał się w decyzji.