Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 września 2012 r., sygn. VII SA/Wa 1296/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Kowalska, , Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły (spr.), Sędzia WSA Mirosława Kowalska, , Protokolant Sekr. sąd. Ewa Sawicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2012 r. sprawy ze skargi W. S. i B. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2012 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżących W. S. i B. S. solidarnie kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez B. S. i W. S. jest decyzja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] kwietnia 2012 r., znak: [...], wydana w postępowaniu wznowieniowym, w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Pismem z [...]czerwca 2011 r. (data pisma i data jego wniesienia), sprecyzowanym pismem z [...]czerwca 2011 r., skarżący - B. S. i W. S., wnieśli o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...]z [...]kwietnia 2011 r. nr [...] znak: [...].

Wskazaną decyzją organ wojewódzki utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...]z [...]lutego 2011 r. nr [...] o umorzeniu postępowania w sprawie ustawienia czterech obiektów kontenerowych na działce nr [...] przy ul. [...] w [...]wobec ustalenia, że ww. kontenery nie są obiektami budowlanymi, w myśl przepisów ustawy - Prawo budowlane.

Żądając wznowienia postępowania w wymienionej sprawie, skarżący wyjaśnili, że są właścicielami działki nr [...] przylegającej do działki, na której usytuowane są sporne kontenery. Kontenery te ustawione zostały przy granicy z ich działką po dwa, jeden na drugim. Taki sposób ustawienia ww. kontenerów stworzył z nich, jak stwierdzili, obiekt ze stalowych pudeł o wysokości ok. 6 m i długości ok. 24 m. Od czasu postawienia ich działce nr [...] w 2008 r., nie były one nigdy wywożone. Podnieśli jednocześnie, że kontenery te nie służą do transportu, a wykorzystywane są jako magazyn części samochodowych. I dalej, skarżący wskazali na przepis art. 145 § 1 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.) oraz zwrócili się o uwzględnienie nowych dowodów w sprawie, w szczególności pisma [...]S.A. z [...]maja 2011 r. (z którego ma wynikać, że wskazana Spółka nie jest właścicielem kontenerów umieszczonych na terenie firmy prowadzonej przez E. i K. J.) oraz pisma Polskiej Izby [...] w [...] (mającego świadczyć o zezłomowaniu kontenerów umieszczonych na terenie firmy prowadzonej przez E. i K. J.). W uzasadnieniu podania skarżący podnieśli, iż przedstawione przez nich dowody mają istotny wpływ na treść podjętej w sprawie decyzji, albowiem organy nadzoru budowlanego ustaliły, że przedmiotowe kontenery są opakowaniami, stanowiącymi własność Spółki [...], a E. i K. J. zobowiązani są do ich zwrotu w ściśle określonym terminie. W związku z takimi ustaleniami faktycznymi organy nadzoru budowlanego uznały, że przedmiotowe kontenery są usytuowane na działce E. i K. J. jedynie dla przemijającego użytku, z zamiarem ich transportu. Załączone do wniosku dokumenty wskazują jednak, że sporne kontenery nie są własnością Spółki [...], a to świadczy o tym, iż kontenery te nie są przeznaczone do transportu, nie stanowią opakowań i nie muszą być zwrócone ww. firmie w terminach i w sposób oznaczony w umowie przedłożonej w postępowaniu zwykłym przez K. J.. Powyższe okoliczności są o tyle istotne, że przesądzają o faktycznym charakterze składowanych kontenerów na działce E. i K. J.. Przy czym, w kontekście pisma Polskiej Izby [...] w [...]skarżący dodali, że koresponduje ono z treścią pisma Spółki [...]i wynika z niego, że kontenery zostały wcześniej zezłomowane i wycofane z obrotu morskiego, obecnie są jedynie stalowymi pudłami, do których zasady eksploatacji kontenerów morskich się nie odnoszą. Wnioskodawcy nadto podnieśli, że pojawienie się nowych, istotnych dla sprawy dowodów świadczy również o tym, że dowody na podstawie których doszło do wydania decyzji kwestionowanej okazały się fałszywe. Wskazali w tym kontekście na nieprawdziwe zeznania złożone w sprawie przez K. J.. Wnieśli w konsekwencji o nakazanie rozbiórki czterech kontenerów o konstrukcji stalowej, zlokalizowanych na działce nr [...] w [...].