Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 sierpnia 2012 r., sygn. II SA/Po 408/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Protokolant St. sekr. sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2012 r. sprawy ze skargi W. B. na uchwałę Rady Gminy G. z dnia [...] 2011r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia 5 stycznia 2012 r. W. B. reprezentowany przez adw. M. K. wezwał, w trybie art. 101 ust. 1 ustawy dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Wójta Gminy G. do usunięcia naruszenia interesu prawnego naruszonego uchwałą Rady Gminy G. z dnia [...] 2011 r nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - działki nr ewid. [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] w K. W., gmina G..

W wezwaniu podniesiono, iż przed przyjęciem ww. uchwały teren osiedla "Panorama", na którym swój dom posiada W. B., przeznaczony był pod niską zabudowę wielorodzinną i w części pod budownictwo jednorodzinne. Tymczasem przedmiotowa uchwała z dnia 22 sierpnia 2011 r. przewiduje zlokalizowanie na tym terenie wielkopowierzchniowych obiektów użyteczności publicznej o znacznej kubaturze, co w oczywisty sposób wpłynie negatywnie na zastany układ osiedla mieszkaniowego.

Powołując się na treść art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym W. B. wyjaśnił, iż obszar oddziaływania potencjalnych obiektów wzniesionych na działkach, dla których uchwalono przedmiotową uchwalą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, będzie się rozciągał także na należącą do niego nieruchomość - jedna z przedmiotowych działek znajduje się na wprost nieruchomości przez szerokość wąskiej osiedlowej uliczki, a kilka innych działek usytuowanych jest w bliskim sąsiedztwie. Charakter zaplanowanych inwestycji będzie miał negatywny wpływ na nieruchomość wzywającego z uwagi na tzw. immisje, czyli naruszanie prawa własności poprzez np. hałas, zwiększony ruch samochodowy, natężenie ruchu pieszych, abstrahując w tym miejscu od spadku wartości nieruchomości i poczucia bezpieczeństwa.