Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 stycznia 2012 r., sygn. II SA/Wa 1780/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak (spr.) Sędziowie WSA Jacek Fronczyk Waldemar Śledzik Protokolant specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi H. K. - przedstawicielki ustawowej małoletniej M. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z [...] października 2010 r. nr [...] , po rozpatrzeniu wniosku z 9 września 2010 r., powołując się na art. 83 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j.: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), odmówił H. K. przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku dla jej małoletniej córki M. B., po zmarłym 13 kwietnia 2010 r. ojcu H. B..

W uzasadnieniu decyzji Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych podniósł, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ust. 1 ww. ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest możliwe, jeżeli wnioskodawca spełnił łącznie następujące warunki: jest lub był osobą ubezpieczoną lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym; nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczeń wskutek szczególnych okoliczności; nie może podjąć pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek; nie ma niezbędnych środków utrzymania. Prezes ZUS wyjaśnił, że niespełnienie którejkolwiek z przesłanek wyklucza możliwość przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

Organ uznał, że renta rodzinna w drodze wyjątku nie może zostać przyznana dziecku, gdyż w sprawie nie zostały wykazane szczególne okoliczności, które usprawiedliwiałyby nienabycie przez zmarłego ojca świadczenia rentowego w zwykłym trybie. Z akt sprawy wynika bowiem, że na przestrzeni 51 lat życia ojciec dziecka posiadał udowodnione okresy składkowe i nieskładkowe wynoszące 23 lata, 3 miesiące i 24 dni. W 10-leciu przypadającym przed powstaniem całkowitej niezdolności do pracy, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych, wymaganych do przyznania renty w trybie zwykłym, udowodniono tylko 1 rok, 5 miesięcy i 9 dni tych okresów. W latach 2002-2007 wystąpiła przerwa w wykonywaniu pracy. Ponadto, po zaprzestaniu wykonywania zatrudnienia we wrześniu 2007 r. do dnia śmierci w kwietniu 2010 r., tj. przez ponad 2 lata ojciec dziecka nie wykonywał zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym. Zdaniem organu, przerw w zatrudnieniu nie uzasadniają żadne szczególne okoliczności. Przy rozpatrywaniu wniosku ocenie podlegała również sytuacja materialna, jednakże - w ocenie Prezesa ZUS - sytuacja ta nie mogła stanowić jedynego kryterium, od którego zależy przyznanie świadczenia w drodze wyjątku.