Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. VIII SA/Wa 779/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Kot, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak, Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk /sprawozdawca/, Protokolant Referent Małgorzata Domagalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2011 r. sprawy ze skargi A. P., M. P. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Uzasadnienie
Decyzją z [...] marca 2011 r. nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S., nakazał M. P. rozbiórkę bramy wjazdowej usytuowanej na działce oznaczonej nr ewid. [...] w miejscowości C., będącej we władaniu Gminy C..
Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli M. P. oraz Wójt Gminy C..
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...][...]Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpatrzeniu ww. odwołań, uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że analiza akt sprawy wykazała, że organ pierwszej instancji, prowadząc przedmiotowe postępowanie, dopuścił się błędów, wpływających na wartość dowodową zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego. Orzeczenie rozbiórki ogrodzenia z przyczyn wskazanych przez organ powiatowy nie znajdowało uzasadnienia. Przytaczane przez PINB w S. argumenty nie znajdują odzwierciedlenia w materiale dowodowym. Dodatkowo organ odwoławczy wskazał, że PINB w S. uznał, że Gmina C. jest podmiotem władającym działką nr ew. [...] nie przedstawiając dowodów potwierdzających ten fakt. Okoliczności tej nie potwierdza odpis zwykły z księgi wieczystej, gdzie Gmina C. jest wpisana jako właściciel nieruchomości, ale tylko co do działek nr ew. [...],[...],[...] oraz [...]. Ponadto wskazał, że w odwołaniu od zaskarżonej decyzji M. P. informuje, iż zgodnie z wyrokiem Sądu Rejonowego w S., sygn. akt [...] Ns [...] P. A. i M. P. zostali uznani za posiadaczy samoistnych nieruchomości nr ew. [...]. Organ powiatowy w zaskarżonej decyzji nie odniósł się do w/w kwestii sądowej, która ma istotne znaczenie dla przedmiotowego postępowania i możliwości prowadzenia postępowania legalizacyjnego. Zdaniem MWINB okoliczność prowadzenia postępowania sądowego w kwestii własności nieruchomości, na której usytuowane jest sporne ogrodzenie, może stanowić zagadnienie wstępne w postępowaniu przed organami nadzoru budowlanego. W toku postępowania pierwszoinstancyjnego nie udało się ustalić kto jest właścicielem działki nr ew. [...], ani także jaki jest dokładny status stron postępowania. Ponadto MWINB wskazał, że orzeczenie rozbiórki jest środkiem ostatecznym, zaś jego zastosowanie winno być poprzedzone zbadaniem możliwości zalegalizowania stwierdzonej samowoli budowlanej. Zdaniem MWINB konieczne było uchylenie zaskarżonej decyzji PINB w S., ponieważ przedmiotowe postępowanie zostało przeprowadzone z naruszeniem przepisów prawa materialnego i procesowego w stopniu uniemożliwiającym podjęcie rozstrzygnięcia załatwiającego sprawę co do jej istoty, zaś konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie.