Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. I SA/Gl 239/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, Sędziowie WSA Bożena Suleja (spr.), Krzysztof Winiarski, Protokolant Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2011 r. sprawy ze skargi A S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej SKO lub Kolegium), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej O.p.), art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.) i § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz. U. Nr 198, poz. 1925) utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia [...] nr [...] określającą A S.A. w W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 rok w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania i argumentację prawną.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Prezydent Miasta R. określił A S.A. w W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2009 w kwocie [...] zł.

Od powyższej decyzji pełnomocnik Spółki złożył odwołanie, wnosząc o jej uchylenie w całości i umorzenie postępowania. Organowi podatkowemu

I instancji zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego oraz przepisów dotyczących postępowania podatkowego, a w szczególności: 1) art. 2 ust. 1 pkt 3 oraz art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych poprzez uznanie, że tablice reklamowe będące własnością Spółki, które w rzeczywistości nie są trwale związane z gruntem stanowią budowle i podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, 2) art. 120 Ordynacji podatkowej poprzez dokonanie błędnej wykładni pojęcia "trwałego związania z gruntem" 3) art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatkach