Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 padziernika 2011 r., sygn. I SA/Gd 909/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 października 2011 r. sprawy ze skargi W. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 12 lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie prowadzonej z wniosku "A" S.A. dotyczącej stwierdzenia nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 29 listopada 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił spółce A S.A. stwierdzenia nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Postępowanie, które zostało zakończone wydaniem przedmiotowej decyzji, zostało wszczęte na wniosek Spółki z dnia 26 sierpnia 2010 r., która wskazała, że realizując prawomocny wyrok Sądu Rejonowego z dnia 28 października 2008 r. zasądzający od Spółki na rzecz W. W. m. in. odszkodowanie i odprawę wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 7 sierpnia 2007 r. do dnia zapłaty - wypełniając obowiązek płatnika, pobrała od tych świadczeń zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Naczelnik Urzędu Skarbowego ustalił, że nie doszło do dwukrotnego uiszczenia przez płatnika zaliczek na rachunek Urzędu Skarbowego, mianowicie, na skutek pobrania podatku od wypłaconego W. W. świadczenia, a następnie wskutek egzekucji komorniczej i uznał wniosek Spółki o stwierdzenie nadpłaty podatku za bezpodstawny. Organ I instancji stwierdził, że Spółka jako płatnik postąpiła w sposób prawidłowy, pobierając podatek od wypłaconych W. W. świadczeń, tj. odszkodowania za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o prace bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika (wyłączając z opodatkowania - na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - kwotę odpowiadającą jednomiesięcznemu wynagrodzeniu), oraz od odprawy. W ocenie organu podatkowego, powyższe świadczenia otrzymane od byłego pracodawcy wiążą się z faktem zatrudnienia pracownika, zatem należało je zakwalifikować do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt li art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ze stosunku pracy.