Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 lutego 2007 r., sygn. I SA/Wr 1708/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Maria Tkacz-Rutkowska Sędziowie Asesor WSA - Ewa Kamieniecka Asesor WSA - Marek Olejnik (sprawozdawca) Protokolant Agnieszka Mazurek po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale I w dniu 9 lutego 2007 r. sprawy ze skargi : A. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję II. zasądza od Dyrektora Izby skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej tytułem zwrotu kosztów postępowania kwotę 455 (czterysta pięćdziesiąt pięć 0/100) złotych.

Uzasadnienie

A. C. złożył w dniu [...] zeznanie podatkowe za rok 2000 wykazując należny podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości [...]. W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego i podatkowego Urząd Skarbowy w Ś. decyzją z dnia [...] nr [...] określił stronie zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w wysokości [...], zaległość podatkową w tym podatku w wysokości [...] i odsetki za zwlokę od tej zaległości w wysokości [...]. Wskutek złożonego przez stronę odwołania powyższa decyzja została utrzymana w mocy decyzją Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...]. Decyzja Izby Skarbowej stała się prawomocna, bowiem nie została zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wnioskiem z dnia [...] strona zażądała wznowienia postępowania podatkowego zakończonego w/w ostateczną decyzją Izby Skarbowej, wskazując jako podstawę wznowienia przepisy art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). We wniosku strona podniosła, że kontrola oraz postępowanie podatkowe przeprowadzone przez Urząd Skarbowy w Ś. obejmowały jedynie sprawdzenie zasadności odliczenia straty podatkowej za 1999 r. w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego w roku 2000. Ustalając wysokość przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu uzyskanych w 2000 r. przez A s.c. (J. O., B. K., A. C.), w której A. C. miał 1/3 udziałów, organ podatkowy poddał kontroli wyłącznie rachunek zysków i strat oraz bilans spółki za tenże rok. Strona stwierdziła, że w prowadzonym przez organ podatkowy postępowaniu podatkowym za 2000 r. ani księgi rachunkowe ani stanowiące podstawę dokonanych w nich zapisów dowody źródłowe nie zostały wykorzystane dla ustalenia stanu faktycznego. Na dzień wydania decyzji ostatecznej dowody powyższe nie były znane organowi wydającemu decyzję, są to więc nowe dowody, dokumentujące istnienie nowych okoliczności umożliwiających ustalenie w sposób rzetelny stanu faktycznego sprawy, a tym samym podstawy opodatkowania. Ustalony przy zastosowaniu metody bilansowej wynik finansowy wykazany w sprawozdaniu finansowym i potem błędnie przepisany do zeznania rocznego PIT-36, stanowił zysk w wysokości [...]. Natomiast przyjęcie nowej, podatkowej metody ustalenia podstawy opodatkowania, możliwej do zastosowania w oparciu o zapisy w księgach rachunkowych oraz dowodach księgowych stanowiących podstawę tych zapisów, skutkuje ujawnieniem nowych istotnych okoliczności faktycznych, przejawiających się wykazaniem straty podatkowej w wysokości [...]. Zdaniem strony całkowite pominięcie w postępowaniu dowodowym ksiąg rachunkowych, wskazuje na naruszenie przez organ prowadzący postępowanie przepisów art. 122 oraz art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej. We wniosku strona przedstawiła również wynikające z ksiąg rachunkowych oraz dokumentów księgowych zapisy na kontach analitycznych i syntetycznych jako dowody nowe, istniejące, a nie znane organowi w okresie prowadzenia postępowania, uzasadniające wznowienie postępowania podatkowego. Strona podniosła także, że istnieją dwa sporządzone przez s.c. A sprawozdania finansowe: pierwsze, które stanowiło przedmiot postępowania kontrolnego i drugie, nie przedłożone organom w toku postępowania kontrolnego i podatkowego, a sporządzone na dzień [...]. Zgodnie z tym drugim sprawozdaniem finansowym, rok obrachunkowy 2000 zamknął się dla spółki zyskiem bilansowym w wysokości [...].