Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 października 2013 r., sygn. III SA/Wa 1869/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Golat, sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2013 r. sprawy ze skargi D. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz D. J. kwotę 784 zł (słownie: siedemset osiemdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] sierpnia 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. ustalił Skarżącej D. J. podatek dochodowy od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za 2004 r. w kwocie 34.666,69 zł. Wskazał, że w badanym roku podatkowym wydatki Skarżącej wyniosły 133.594 zł i złożyły się na nie: zakup za cenę 130.000 zł spółdzielczego-własnościowego prawa do lokalu położonego w W. przy ul. [...] oraz opłaty w wysokości 3.594,30 zł związane z aktem notarialnym. Po stronie przychodów organ I instancji uwzględnił kwotę 87.372,04 zł. W rezultacie stwierdził, że kwota 46.222,26 zł nie znalazła pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.

Od powyższej decyzji Skarżąca odwołała się.

Decyzją z [...] marca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. uchylił w całości decyzję organu I instancji i ustalił wysokość zobowiązania podatkowego w kwocie 26.121 zł. Odwołując się do treści aktu notarialnego zauważył, że zakupu spornej nieruchomości Skarżąca dokonała ze środków finansowych stanowiących jej majątek odrębny. W tej sytuacji twierdzenie Skarżącej jakoby zakup ten sfinansowany został w części z majątku wspólnego jej i jej męża, pozostaje w sprzeczności z powyższą treścią aktu notarialnego. Organ odwoławczy powołał się przy tym na szczególne znaczenie takiego aktu, wskazując, że oświadczenia w nich składane nie mogą być przez organ podatkowy podważane. Następnie Dyrektor Izby Skarbowej odmówił uznania środków finansowych uzyskanych przez Skarżącą z pracy w USA w latach 1985-1988 jako źródła pokrycia spornych wydatków. Na tę okoliczność Skarżąca przedstawiła m. in. zgłoszenie dewizowe z [...] lipca 1987 r. przywozu do Polski kwoty [...]; zaświadczenie [...] z [...] października 1991 r. o saldzie na rachunku walutowym w wysokości [...]; potwierdzenie z [...] sierpnia 1989 r. otwarcia rachunku bankowego w markach niemieckich z saldem [...]. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej przedłożone dokumenty potwierdzają fakt pobytu i pracy Skarżącej na terytorium USA, natomiast nie stanowią one dowodów na posiadanie wskazywanej przez nią kwoty oszczędności na początek badanego okresu. Zauważył, że wspomniane wyżej zaświadczenie o saldzie rachunku bankowego w kwocie [...] odnosi się do stanu z 1991 r., zaś potwierdzenie otwarcia rachunku bankowego w markach niemieckich do stanu z 1989 r. Organ odwoławczy podkreślił, że Skarżąca nie przedstawiła żadnych dowodów, ani w inny sposób nie uprawdopodobniła, iż w 2004 r. dysponowała deklarowanymi kwotami, tym bardziej, że część z tych kwot miała być przechowywana przez wiele lat w domu. Zwrócił nadto uwagę, że rachunki bankowe prowadzone w USD zostały zlikwidowane w 1993 r., a zatem mało prawdopodobne jest, iż Skarżąca dokonała ich likwidacji z myślą o zakupie w 2004 r. mieszkania, a środki finansowe na ten cel przechowywała w domu. Wątpliwe jest również, że z likwidacji wkładów walutowych zostały następnie założone w [...] rachunki oszczędnościowe. Z pisma tego banku wynika bowiem, że pierwszy wkład uruchomiono w 1997 r. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał też na sprzeczności w oświadczeniach Skarżącej dotyczących posiadanych zasobów finansowych. Reasumując zgodził się z organem I instancji, że kwota [...] zł stanowiła pokrycie spornego wydatku. Na kwotę tę złożyło się pięć przelewów jakich Skarżąca dokonała w dniu [...] stycznia 2004 r. na rachunek bankowy prowadzony na nazwisko jej i jej męża. Były to środki finansowe pochodzące ze zlikwidowanych rachunków oszczędnościowych prowadzonych przez [...]. Dodatkowo organ odwoławczy uwzględnił po stronie przychodów kwotę 7.800 zł przekazaną Skarżącej przez jej matkę H. M. W rezultacie stwierdził, że w 2004 r. Skarżąca dysponowała kwotą [...] zł. Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej pomniejszył poniesione przez nią wydatki o kwotę [...] zł, tj. o koszty sporządzenia aktu notarialnego. Tym samym w ujawnionych źródłach przychodów nie znalazła pokrycia kwota [...] zł.