Wyrok WSA w Opolu z dnia 6 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Op 242/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Protokolant Referent stażysta Anna Prusak - Kania po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 września 2011 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim z dnia [...], nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu na rzecz A. M. kwotę 500 (pięćset) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Po wszczęciu postępowania - w wyniku interwencji M. M. - w sprawie wykonania, bez wymaganego pozwolenia, rozbudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, zlokalizowanego w P. przy ul. [...] nr [...], dz. nr A., k. m. [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim decyzją z dnia [...], nr [...], działając na podstawie art. 48 ust. 1 w zw. z art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), zwanej dalej ustawą, nakazał K. i A. M., jako inwestorom i właścicielom w/w nieruchomości, rozbiórkę samowolnie wykonanej części garażowo - użytkowej, tj. części nieobjętej zatwierdzonym projektem budowlanym i pozwoleniem nr [...] z dnia [...]., udzielonym przez Naczelnika Miasta i Gminy Prudnik dla A. w P. (dalej: Zrzeszenie), na budowę zespołu budynków jednorodzinnych w rejonie ulic [...] - [...] w P., według projektów powtarzalnych typu [...] i [...] - alternatywa z garażami. W ustaleniach stanu faktycznego organ podał, że w trakcie kontroli przeprowadzonej w dniu 7 maja 2010 r. stwierdzono, iż od północnej strony w/w nieruchomości, przy granicy z sąsiednią posesją nr [...] (dz. nr B.), w odległościach niezgodnych z przepisami, w poziomie piwnic istnieje garaż z nadbudowaną kondygnacją parteru, przykrytą dachem jednospadowym ze spadkiem w kierunku północnym. Ustalono również, że roboty budowlane w tej części obiektu nie zostały zakończone, a ich zakres w odniesieniu do obrysu budynku mieszkalnego nr [...], widniejącego na mapie do celów projektowych z 1984 r., stanowił rozbudowę przedmiotowego obiektu. Dalej organ wskazał, że z oświadczenia A. M., obecnego podczas kontroli, wynika, iż rozbudowa spornego budynku o garaż została wykonana przed 1984 r., natomiast nadbudowa części garażowej obiektu, z przeznaczeniem na pracownię racjonalizatorską, nastąpiła przed 1987 r. Przy czym roboty związane z rozbudową inwestor wykonał we własnym zakresie, po wcześniejszym ich uzgodnieniu z ówczesnym prezesem Zrzeszenia, ale nie posiada w tym zakresie żadnej dokumentacji budowlanej, ani też jakiegokolwiek potwierdzenia wspomnianych uzgodnień. Organ podał także, że przeprowadzone na omawianej nieruchomości oględziny potwierdziły stan techniczny oraz prawny obiektu stwierdzony podczas kontroli w dniu 7 maja 2010 r. Dodatkowo wskazał, że rozbudowana część garażowo - użytkowa ma długość 10,80 m, szerokość ok. 3,10 m i wysokość ok. 4,70 m. Natomiast inwestor podczas oględzin oświadczył, odmiennie niż poprzednio, że roboty związane z wykonaniem części rozbudowanej zostały rozpoczęte w 1978 r., kiedy przystąpiono do budowy garażu, a następnie - po zalaniu stropu nad tym garażem - rozpoczęto jego nadbudowę, jednakże Zrzeszenie nie przekazało mu żadnej dokumentacji związanej z budynkiem mieszkalnym, ani też kopii pozwolenia na budowę. Obecny w trakcie oględzin M. M. zaprzeczył powyższym oświadczeniom inwestora, podając, że w 1984 r., gdy rozpoczynał budowę własnego budynku, na działce sąsiedniej nie dokonywano wówczas rozbudowy spornego budynku. Oświadczył również, że nie wyraża zgody na rozbudowę budynku w taki sposób, że okap dachu wystaje na jego działkę i stanowi zagrożenie mienia oraz niebezpieczeństwo dla zdrowia i życia ludzi. Organ ustalił również, na podstawie zeznań świadka H. D. - członka Zrzeszenia oraz Z. T. - kierownika ówczesnej budowy, że budynki mieszkalne budowane przy ul. [...] mogły być realizowane wraz z garażami. Powyższe potwierdza również kopia aktu notarialnego z dnia 27 stycznia 1983 r., z której wynika, że sporny budynek obejmował 5 izb i garaż o kubaturze 620 m². Organ podkreślił, że informacje o istnieniu garażu pozostają jednak w sprzeczności z oświadczeniem samego inwestora, jak również z mapą sporządzoną do celów projektowych w 1984 r. dla realizacji zadania inwestycyjnego na sąsiedniej działce nr B., na której budynek mieszkalny nr [...] został zinwentaryzowany bez garażu. Dokonując oceny zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, że wbrew treści w/w aktu notarialnego inwestorzy dokonali rozbudowy przedmiotowego budynku mieszkalnego po 1984 r., co zresztą przyznał również sam A. M., a zakres wykonanych robót wymagał zarówno ówcześnie, jak i obecnie, wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Poza tym, w obecnym stanie część garażowa pozostaje niezgodna z pozwoleniem i zatwierdzonym projektem budowlanym w wariancie z garażem, w zakresie wymiarów zewnętrznych i powierzchni zabudowy tej części, gdyż długość garażu w wersji projektowej wynosi jedynie 6 m, natomiast jego rzeczywista długość wynosi ok. 10,80 m. W oparciu o powyższe organ stwierdził, że omawiany przypadek stanowi samowolę, o której mowa w art. 48 ust. 1 ustawy, co do której zachodzą przesłanki przeprowadzenia procedury legalizacyjnej w trybie art. 48 i 49 ustawy. W tym celu organ, na podstawie art. 48 ust. 2 i ust. 3 ustawy, wydał postanowienie z dnia 6 października 2010 r., nr [...], którym wstrzymał prowadzenie ewentualnych dalszych robót budowalnych związanych z rozbudową obiektu i nałożył na inwestora obowiązek dostarczenia wymaganych dokumentów w terminie do 6 grudnia 2010 r. Jednakże inwestor nie spełnił nałożonego obowiązku, co obligowało organ, stosownie do art. 48 ust. 4 ustawy, do wydania w przedmiotowej sprawie nakazu rozbiórki części garażowo - użytkowej. Końcowo organ wyjaśnił, że odstąpił od obowiązku określonego w art. 10 § 1 K.p.a., ponieważ w toku postępowania stronom został zapewniony czynny udział i zebrany materiał dowodowy powstał wyłącznie przy ich udziale.