Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Ol 659/11

Dnia 13 września 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2011 roku sprawy ze skargi U. N. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie rozbiórki obiektów - oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia 22 kwietnia 2011 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P., działając na podstawie art. 48 ust. 1 w związku z art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) nakazał U.N. rozbiórkę: budynku letniskowego, budynku gospodarczego oraz hangaru, wybudowanych w warunkach samowoli budowlanej na działce nr "[...]". Organ pierwszej instancji ustalił, że są to budynki drewniane, pokryte dwuspadowymi dachami. Budynek letniskowy posadowiony został na konstrukcji stalowej, zaś budynek gospodarczy i hangar - na bloczkach betonowych. PINB zaznaczył, że z przedłożonych przez stronę opinii technicznej z dnia 17 maja 2010r. i oświadczenia J.C. z tego samego dnia wynikało, iż możliwe jest przewożenie kontenera mieszkalnego. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził, że zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 12 ustawy Prawo budowlane budowa przedmiotowych obiektów budowlanych na okres do 120 dni wymagała zgłoszenia, wobec czego zastosowano tryb przewidziany w art. 49b tej ustawy i postanowieniem z dnia 15 maja 2010r., zobowiązano inwestora do dostarczenia określonych dokumentów w wyznaczonym terminie w celu doprowadzenia samowoli budowlanej do stanu z prawem. Następnie, z uwagi na upływ okresu 120 dni, organ nadzoru budowlanego postanowieniem z dnia 9 grudnia 2010 r. uchylił w całości swoje postanowienie z dnia 15 czerwca 2010r. i w trybie art. 48 Prawa budowlanego zobowiązał inwestora do przedłożenia w wyznaczonym terminie określonych dokumentów, których jednak strona nie dostarczyła w terminie. Organ pierwszej instancji wyjaśnił ponadto, że przedłożone przez stronę czasowe dowody rejestracyjne przyczepy ciężarowej i naczepy ciężarowej do transportu przenośnych obiektów kubaturowych nie miały wpływu na rozstrzygnięcie, gdyż organ nie prowadził w stosunku do nich postępowania administracyjnego.