Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 maja 2011 r., sygn. IV SA/Gl 316/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz - Kunicka (spr.) Protokolant st. sekretarz sądowy Agnieszka Janecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...], Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w W. , na podstawie art. 104 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego ( Dz. U. Nr 98 z 2000 r. poz. 1071 ze zm.), zwanego dalej również K.p.a., art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej ( Dz. U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851 ze zm.) orzekł, że wobec J.P. brak jest podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej - obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowanego hałasem, wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych, określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych ( Dz. U. Nr 105, poz. 869 ). W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że wyżej wymieniony był zatrudniony w warunkach narażenia zawodowego. Jednakże Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w K. Poradni Chorób Zawodowych w S., po przeprowadzeniu badań lekarskich wydał orzeczenie z dnia [...]r. o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Ponadto Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. orzeczeniem z dnia [...]r. również stwierdził brak podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. W związku z tym organ podkreślił, że nie został spełniony podstawowy warunek stwierdzenia choroby zawodowej.

W odwołaniu od powyższej decyzji J. P. wniósł o jej uchylenie. W uzasadnieniu wskazał, że przez okres 27 lat był zatrudniony w warunkach narażenia na hałas przekraczający normy dopuszczalne, wynoszący nawet ponad 100 dB. Podkreślił, że już po roku pracy w kopalni stwierdzono w karcie wypisowej obustronne uszkodzenie nerwu słuchowego - początkowe - stan po obustronnym zapaleniu ucha środkowego oraz niedosłuch. Wskazał, że następne 26 lat pracy w narażeniu na hałas doprowadziło do dalszej utraty słuchu i w konsekwencji do konieczności używania aparatu słuchowego. W związku z tym podniósł, że wystąpiły przesłanki określone w rozporządzeniu w sprawie chorób zawodowych.