Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 marca 2011 r., sygn. II SA/Wa 2132/10

błąd_konwersji_ dokumentu

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji postanowieniem nr [...] z dnia [...] października 2010 r. wydanym na podstawie art. 135k ust. 3 w zw. z art. 135r ust. 9 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43r poz. 277 ze zm.), odmówił przyjęcia zażalenia T. O. na postanowienie Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] lipca 2010 r. o odmowie wznowienia postępowania dyscyplinarnego.

Do wydania powyższego postanowienia doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Komendant Powiatowy Policji w P., po przeprowadzeniu postępowania dyscyplinarnego, orzeczeniem nr [...] z dnia [...] marca 2010 r. uznał [...] T. O. winnym zarzucanego mu czynu, opisanego w zarzucie nr 1 i wymierzył karę dyscyplinarną wydalenia ze służby. W części dotyczącej czynów opisanych w zarzutach nr 2 i 3 umorzył zaś postępowanie dyscyplinarne. Wskutek złożonego przez obwinionego odwołania Komendant [...] Policji, orzeczeniem nr [...] z dnia [...] maja 2010 r., zaskarżone orzeczenie utrzymał w mocy, zaś kara dyscyplinarna wydalenia ze służby została wykonana.

Pismem z dnia 20 czerwca 2010 r., skierowanym do Komendanta [...] Policji, T. O. wniósł o wznowienie postępowania dyscyplinarnego na podstawie art. 135r ust. 1 pkt 3 ustawy o Policji, z uwagi na wydanie orzeczeń dyscyplinarnych z naruszeniem obowiązujących przepisów. Wymieniony wskazał na nieprawidłowe zawiadomienie go o terminie zaznajomienia z aktami postępowania, niewydanie postanowienia o włączeniu do akt sprawy materiałów z postępowania przygotowawczego uzyskanych z prokuratury oraz ukaranie go po terminie przedawnienia karalności przewinienia dyscyplinarnego. Zarzucił nadto, że w postępowaniu dyscyplinarnym został uznany winnym popełnienia przestępstwa, do czego przełożony dyscyplinarny nie był uprawniony. Opisał też okoliczności, które - w jego ocenie - uzasadniały wyłączenie przełożonego dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym.