Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 marca 2011 r., sygn. II SA/Kr 1308/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski Sędziowie WSA Krystyna Daniel Mariusz Kotulski / spr. / Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2011 r. sprawy ze skargi W.O. na rozporządzenie Wojewody z dnia 17 października 2006 r. nr [...] w przedmiocie [...] Parku Krajobrazowego skargę oddala

Uzasadnienie

W.O. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na rozporządzenie Wojewody [....] Nr [....] z dnia 17 października 2006r. w sprawie Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego, wnosząc o uchylenie tego rozporządzenia.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że skarżący jest współwłaścicielem nieruchomości położonej w R. , gm. Z. , objętej użytkiem ekologicznym [....] , utworzonej działki ewidencyjnej nr [....] . Skarżący twierdzi, iż wskutek zaskarżonego rozporządzenia Wojewody został naruszony jego interes prawny, albowiem zaskarżone rozporządzenie wprowadza ograniczenia w wykonywaniu prawa własności, które nie są znane ustawie i są niczym nieuzasadnione.

W dalszej części skargi skarżący podniósł, że w dniu 1 sierpnia 2009 roku wszedł w życie m.in. przepis art. 21 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 roku o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie. Przepis ten zmienił normę kompetencyjną i w miejsce wojewody upoważnił do tworzenia i likwidacji parków krajobrazowych sejmik województwa. Wojewoda [....] na tę okoliczność powołał się w odpowiedzi na wezwanie, oprócz argumentów merytorycznych wskazując na swoją niewłaściwość rzeczową. Okoliczność ta jednak wg strony skarżącej nie może mieć znaczenia dla niniejszej sprawy. Kontrola sądowoadministracyjna zakłada bowiem swoiste "zamrożenie" stanu faktycznego i prawnego, gdyż jest wykonywana z punktu widzenia stanu prawnego obowiązującego w chwili wydawania zaskarżonego aktu. Dodatkowo należy zauważyć, że efektem kontroli jest bądź oddalenie skargi jeżeli jest bezzasadna bądź, na zasadzie art. 147 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnym, stwierdzenie nieważności aktu. Oznacza to, że postępowanie sądowoadministracyjne nie jest żadną kontynuacją jakiegoś wcześniejszego postępowania i nie istnieje w nim kwestia "następstwa prawnego" organów administracji publicznej. Skoro bowiem Sąd ocenia pewną zaszłość historyczną, to bez znaczenia dla formalnego toku postępowania jest do kogo obecnie należy załatwianie podobnych kwestii. Nadto, zgodnie z art. 32 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnym, stroną postępowania jest m.in. organ, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi, a zgodnie z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie, każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przepisem aktu prawa miejscowego, wydanym przez wojewodę, w sprawie z zakresu administracji publicznej, może, po bezskutecznym wezwaniu organu, który wydał przepis, lub organu upoważnionego do uchylenia przepisu w trybie nadzoru do usunięcia naruszenia, zaskarżyć przepis do sądu administracyjnego.