Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. IV SA/Gl 884/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.) Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant st. sekretarz sądowy Agnieszka Janecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego - pomocy pieniężnej na usuwanie skutków powodzi oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...] wydana z upoważnienia Prezydenta Miasta G. na podstawie art. 2 ust. 1, art. 3 , art. 7, art. 18 ust. 1 pkt 4, art. 36 pkt 1c, art. 40 ust. 2 i 3, art. 106 ust. 1 i 4, art. 109, art. 110 ust. 7 i 8 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej ( tekst jednolity Dz. U. z 2009r. nr 175 poz. 1362 z późn. zm. ) oraz art. 104 k.p.a odmówiono M.Z. przyznania świadczenia pieniężnego w formie zasiłku celowego na pokrycie wydatków powstałych w wyniku powodzi w maju 2010r.

Jak wynikało z motywów przywołanej decyzji przyczyną odmowy wnioskowanego świadczenia był brak spełnienia niezbędnych do jego przyznania przesłanek. Zdaniem organu rodzina wnioskodawczyni posiadała własne zasoby finansowe wystarczające do pokrycia kosztów remontu zalanej piwnicy. Ustalono, iż wnioskodawczyni otrzymuje tytułem wynagrodzenia za prace kwotę [...] złotych, a jej mąż [...] zł, a na lokatach bankowych posiadają oni [...] $ USD i [...] Euro. Uznano, iż szacowany koszt składnika budowlanego koniecznego do usunięcia szkód powodziowych zgodnie z protokołem szkodowym to kwota [...], a więc wnioskodawczyni jest w stanie z posiadanych środków finansowych pokryć koszty remontu piwnicy.

Powołano się jednocześnie na treść art. 40 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej wskazującego, iż zasiłek celowy może być przyznany osobie lub rodzinie, które poniosły straty w wyniku klęski żywiołowej lub ekologicznej. Przywołano nadto stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zawarte w uchwale 5 sędziów z dnia 19 stycznia 1998r. sygn. akt OKP 39/07 publ ONSA 1998/47, gdzie określono, iż powódź jest zdarzeniem losowym w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 i art. 40 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej zarówno wtedy, gdy rozmiar powodzi kwalifikuje ją do uznania za klęskę żywiołową, jak i wówczas, gdy została uznana za taka klęskę. Jest zatem możliwe przyznanie zasiłku celowego w przypadku poniesienia strat z tytułu powodzi. Organ podniósł, iż zasiłek celowy może być przyznany niezależnie od dochodu osoby poszkodowanej, jednakże uprawnienia wynikające z przepisów o pomocy społecznej mają charakter subsydiarny, czyli uzupełniający własne środki, możliwości i uprawnienia osoby objętej systemem świadczeń pomocy społecznej. Zaznaczono, iż pomoc społeczna nie pokrywa wszystkich potrzeb osób wnioskujących o nią. Jest to bowiem po myśli art. 2 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej instytucja polityki społecznej państwa, mająca na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są oni w stanie pokonać wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Powalono się nadto na art. 3 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej wskazując, iż pomoc społeczna powinna wspierać osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwiać im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka.