Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 listopada 2010 r., sygn. II SA/Wr 375/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak, Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek (sprawozdawca), Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski, Protokolant Marlena Wiktor, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 listopada 2010 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej Kamienna Góra z dnia 27 stycznia 2010 r. nr XLVI/297/10 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla rejonu ulicy Bohaterów Getta w Kamiennej Górze I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie

Rada Miejska w Kamiennej Górze na sesji w dniu 27 stycznia 2010 r. podjęła uchwałę nr XLVI/297/10 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla rejonu ulicy Bohaterów Getta w Kamiennej Górze.

Wojewoda Dolnośląski działając na podstawie art. 93 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł o stwierdzenie nieważności ww. uchwały w całości z powodu istotnego naruszenia art. 15 ust. 2 pkt 1 i pkt 8 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym; § 3 pkt 4, § 4 pkt 8, § 7 pkt 7 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz art. 15 ust.1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z art. 102 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Motywując wniesioną skargę organ nadzoru wyjaśnił, że zarzut naruszenia art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym należy wiązać z wprowadzeniem w kwestionowanej uchwale dwóch rodzajów linii rozgraniczających tereny o różnym przeznaczeniu lub o różnych zasadach zagospodarowania - orientacyjnej linii rozgraniczającej i ustalonej linii rozgraniczającej. Zgodnie z § 3 pkt 6 uchwały, orientacyjna linia rozgraniczająca to "linia rozgraniczającą tereny, której przebieg określony na rysunku planu może ulegać modyfikacjom. O ile ustalenia szczegółowe i indywidualne nie stanowią inaczej, orientacyjne linie rozgraniczające mogą być przesuwane w zakresie 5 m, jednak pod warunkiem, że nie spowoduje to naruszeń ustaleń dotyczących minimalnej szerokości ciągów komunikacyjnych". Tak rozumiane orientacyjne linie rozgraniczające wprowadzono w ustaleniach szczegółowych i indywidualnych dla terenów objętych planem miejscowym, zawartych w § 5 uchwały, przy czym jak wynika z ustaleń szczegółowych, w niektórych przypadkach rada dopuściła możliwość przesunięcia linii rozgraniczających w nielimitowanym zakresie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00