Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 października 2010 r., sygn. II SA/Lu 162/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz,, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska (sprawozdawca), Protokolant Referent Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 października 2010 r. sprawy ze skargi E. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz E. C. kwotę 740 (siedemset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2009 r. Prezydent Miasta - po rozpatrzeniu wniosku A. S.A., ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu mieszkaniowego jednorodzinnego i wielorodzinnego z możliwością lokalizacji w parterach usług, parkingów otwartych, podziemnych parkingo-garaży, układem komunikacyjnym, infrastrukturą techniczna oraz zjazdami na działkach nr: 2/10, 2/8, 3/2, 4/1, 14, 18, 32/4, 34/2, 35, 48/1, 48/3, 53/4, 53/1, 67/5, 67/7, 69/2, 70/2, 101/1, 102/2, 104/2, 108, 238/2, 239/8, 240/8, 241/5, 242/7, 243/7 i 244/9 położonych w pobliży ulicy B. i R. w L..

W ww. decyzji organ ustalił m.in. wielkość powierzchni zabudowy, wielkość powierzchni biologicznie czynnej, wysokość budynków, geometrię dachu, warunki obsługi w zakresie komunikacji, a także wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, iż z przeprowadzonej analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu wynika możliwość realizacji planowanego zamierzenia. Inwestycja ta spełnia bowiem warunki zawarte w art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i nie jest sprzeczna z przepisami odrębnymi.

Odwołanie od tej decyzji wniosła E. C. domagając się jej uchylenia. Jej zdaniem projektowana inwestycja narusza istniejący ład przestrzenny, nie dochowuje warunków istniejącej zabudowy i tym samym nie spełnia wymogów tzw. dobrego sąsiedztwa unormowanego w art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.