Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 czerwca 2010 r., sygn. II SA/Wr 137/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Sędzia NSA Halina Kremis (spr.) Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant Patrycja Kikosicka-Jędrzejczak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi J. i M. L. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia 18 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie samowolnie prowadzonych robót budowlanych związanych z kapitalnym remontem w lokalu mieszkalnym I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana, III. zasądza od D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. na rzecz skarżących kwotę 500 zł (słownie: pięćset zł) tytułem kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi J. i M. L. jest decyzja D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 18 stycznia 2010 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w J.G. Nr [...] z dnia 19 listopada 2009 r. umarzającą postępowanie w sprawie samowolnie prowadzonych przez K. i M. B. robót budowlanych związanych z kapitalnym remontem w lokalu mieszkalnym nr [...] przy ul. O. [...] w J.S.. Decyzja ta zapadła w następującym stanie faktycznym:

W dniu 17 listopada 2005 r. skarżąca zawiadomiła Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w J.G. o nielegalnym wykonywaniu przez współwłaścicieli budynku przy ul. O. [...] w J.S. K. i M. B., poczynając od dnia 9 listopada 2005 r. robót budowlanych obejmujących: wykonanie centralnego ogrzewania kominkowego z płaszczem wodnym oraz kapitalny remont mieszkania poprzez zbijanie tynków ze ścian, sufitów i wymianę lub uzupełnienie obsuniętych legarów. Na podstawie tego zawiadomienia organ nadzoru budowlanego wszczął postępowanie w sprawie samowolnie prowadzonych przez inwestorów robót budowlanych związanych z remontem kapitalnym lokalu mieszkalnego nr [...] w budynku mieszkalnym w J.S. przy ul. O. [...] oraz wyznaczył na dzień 14 grudnia 2005 r. rozprawę administracyjną. W jej trakcie inwestorzy potwierdzili, że rozpoczęli prace polegające na remoncie okładzin ściennych (tynków) w jednym z pomieszczeń oraz prace przy wykonaniu ogrzewania kominkowego z płaszczem wodnym. W tym stanie faktycznym postanowieniem z dnia 19 grudnia 2005 r. organ nadzoru budowlanego na podstawie art. 50 ust.1 pkt 1 Prawa budowlanego nakazał inwestorom wstrzymać prowadzone roboty budowlane związane z remontem pokoju oraz zobowiązał do przedstawienia inwentaryzacji i ekspertyzy technicznej wykonanych robót i ich wpływ na stan techniczny budynku oraz opinii kominiarskiej. Następnie decyzją z dnia 24 lutego 2006 r. na podstawie art. 105 k.p.a. umorzył postępowanie administracyjne w sprawie robót budowlanych. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, że umarzenie postępowanie nastąpiło z uwagi na fakt, iż w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia wskazanego postanowienia nie została wydana decyzja, natomiast wykonane roboty budowlane w pokoju lokalu nr [...] w budynku mieszkalnym przy O. [...] w J.S. nie zagrażały bezpieczeństwu ludzi lub mienia i były wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną. Po rozpoznaniu odwołania od tej decyzji D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia 9 czerwca 2006 r. utrzymał ją w mocy. Na skutek skargi J. L. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 15 lutego 2007 r. sygn. akt II SA/Wr 500/06 uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, a ponadto postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 19 grudnia 2005 r. nakazujące wstrzymać prowadzone roboty budowlane. W uzasadnieniu wyroku sąd stwierdził, że uchybienie przez organ terminu z art. 51 ust. 1 ustawy Prawo budowlane nie pozbawiało możności i powinności stosowania środków przewidzianych w art. 51 w odniesieniu do robót wykonanych, czyli na podstawie art. 51 ust. 7 tej ustawy. Uprzedzając dalsze rozstrzygnięcia Sąd zasygnalizował, że wykonanie nałożonego ewentualnie obowiązku będzie wymagało sprawdzenia (art. 51 ust. 3 Prawa budowlanego), zaś istotne znaczenie ma dokonanie kwalifikacji wykonanych robót budowlanych (art. 51 ust. 6 Prawa budowlanego), czego organy zaniechały.