Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Ol 163/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi M.P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...}". nr "[....]" w przedmiocie wykonania czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; 2. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego M.P. kwotę 740 zł (siedemset czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

W dniu "[...]" M. P. zwrócił się do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w "[...]" o sprawdzenie, czy stawiana przez E. F. wiata w "[...]" jest zgodna z pozwoleniem na budowę.

Postanowieniem z dnia "[...]" powiatowy organ nadzoru budowlanego, na podstawie art. 50 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane ( Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) wstrzymał roboty budowlane przy powyższej budowie.

Następnie, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w "[...]" postanowieniem z dnia "[...]" zawiesił prowadzone w sprawie postępowanie z uwagi na postępowanie prowadzone przez Wojewodę w przedmiocie stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę przedmiotowej wiaty.

Decyzją z dnia "[...]" Wojewoda stwierdził nieważność decyzji Starosty "[...]" z dnia "[...]" zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej inwestorowi - ""[...]" pozwolenia na budowę drewnianej wiaty widokowej. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że wymienione pozwolenie na budowę zostało wydane z rażącym naruszeniem art. 35 ust. 1 pkt 1 i 4 oraz art. 32 ust. 4 pkt 2 Prawa budowlanego, ponieważ: zatwierdzony projekt przewidywał pokrycie dachu blachą, co jest niezgodne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dopuszczającym pokrycia dachów dachówką ceramiczną; autor projektu nie posiada uprawnień do projektowania w zakresie rozwiązań konstrukcyjno - budowlanych; pozwolenie na budowę zostało udzielone innej osobie aniżeli ta, która złożyła oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia "[...]" utrzymał w mocy decyzję Wojewody, stwierdzającą nieważność pozwolenia na budowę wiaty aczkolwiek nie podzielił stanowiska organu pierwszej instancji odnośnie sprzeczności projektu budowlanego z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i braku uprawnień autora do sporządzenia projektu.