Wyrok WSA w Opolu z dnia 3 marca 2010 r., sygn. I SA/Op 568/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia WSA Marzena Łozowska (spr.) Sędzia WSA Anna Wójcik Protokolant sekretarz sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 marca 2010 r. sprawy ze skargi "A" Spółka Akcyjna w O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 7 października 2009 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za sierpień 2005r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 7 października 2009 r. wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) - dalej jako: [o.p.] Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 20 lipca 2009 r. określającą skarżącej "A" Spółka Akcyjna w O. wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za sierpień 2005 r. w kwocie 295.611 zł.

Motywując rozstrzygnięcie przytoczył, że w związku ze złożoną przez skarżącą w dniu 14 kwietnia 2009 r. korektą deklaracji podatku od towarów i usług za podany okres rozliczeniowy wraz z pismami wyjaśniającymi do tej korekty, Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2009 r. wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w przedmiocie określenia prawidłowości i rzetelności rozliczenia podatku od towarów i usług za sierpień 2005 r.

Następnie w ramach wszczętego z urzędu postępowania obejmującego prawidłowość rozliczenia w tym podatku ustalił, że skarżąca w sierpniu 2005 r. dokonała zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów o nr rej. [...]. W sprawie przedłożone zostały dowody rejestracyjne tych pojazdów, z których wynikało, że każdy z powyższych pojazdów jest samochodem osobowym o nieokreślonej ładowności.

W tak ustalonym stanie faktycznym Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego, powołując się art. 88 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 86 ust. 3 i ust. 5 ustawy w dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) - dalej jako: [u.p.t.u.] w brzmieniu obowiązującym w sierpniu 2005 r. stwierdził, że Spółka nie była uprawniona do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy zakupach paliwa do napędu powyższych samochodów, co udokumentowano przedłożonymi w sprawie fakturami VAT, ponieważ są to samochody osobowe. W tym zakresie ograniczenie prawa do odliczenia tego podatku, istniejące przed dniem przystąpienia Polski do Unii Europejskiej a określone w art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 80 ze zm.) dalej jako: [ustawa o VAT], nie zostało rozszerzone w stanie prawnym po dniu 01.05.2004 r. i po dniu 21.08.2005 r. (art.88 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u.). Organ nie zgodził się również z argumentacją Spółki, że wskazane wyżej regulacje prawa polskiego są w całości niezgodne z przepisami VI Dyrektywy Rady 77/3888/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. UE L 145) - dalej jako: [VI Dyrektywa], w tym również odnośnie podatku naliczonego zawartego w cenach zakupu paliwa do samochodów osobowych. Uznał za nietrafne wywody Spółki, że w aktualnym stanie prawnym nie istnieją żadne ograniczenia w obniżeniu kwoty podatku należnego o podatek naliczony w stanie faktycznym jak w przedmiotowej sprawie i w związku z tym odliczenie podatku naliczonego może nastąpić na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 u.p.t.u. Nadto wyjaśnił, że kwestionowane przez stronę przepisy art. 88 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 86 ust. 3 i ust. 5 u.p.t.u. należy interpretować biorąc pod uwagę ograniczenia wynikające z art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. ustawy o VAT, co wynika bezpośrednio z brzmienia art. 17 ust. 6 akapit drugi VI Dyrektywy, ustanawiającego klauzulę "stand still" i interpretowanego zgodnie z wyrokiem TSWE z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 spółki z o.o. Magoora przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Krakowie, jak też w zgodzie z wyrokiem tego Trybunału z dnia 05.10.1999 r. C-305//97 Royscot Leasing. Zaznaczył, że podstawą prawną rozstrzygnięcia stanowi art. 88 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. interpretowany w odniesieniu do zakresu ograniczeń prawa do odliczenia tego podatku określonych w art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy o VAT z 1993 r. Wynika to z tego, że te właśnie przepisy muszą być brane pod uwagę przy badaniu zakresu ograniczeń w odliczaniu podatku naliczonego w stanie prawnym obowiązującym przed i po dacie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej oraz po zmianie przepisów dokonanej od dnia 22.08.2005 r.