Wyrok WSA w Lublinie z dnia 18 marca 2010 r., sygn. II SA/Lu 32/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński,, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Protokolant Asystent sędziego Marcin Małek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 marca 2010 r. sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczeń z pomocy społecznej 1. oddala skargę; 2. przyznaje [...] A. S. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 292, 80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 52,80 (pięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) zł należnego podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2008r., znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu odwołania Z. W., uchyliło decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w N. z dnia [...] sierpnia 2008r., Nr [...] o odmowie przyznania świadczeń z pomocy społecznej i przyznało Z. W. specjalny zasiłek celowy w wysokości 300 zł.

W uzasadnieniu decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że organ pierwszej instancji, odmawiając przyznania Z. W. świadczenia ustalił, że jego dochód to renta w kwocie 556,02 zł, przy czym potrącana z tej kwoty przez komornika wierzytelność w wysokości 160 zł miesięcznie nie jest należnością alimentacyjną i nie podlega odliczeniu. Ustawowe kryterium dochodowe wynosi 477 zł. Organowi pierwszej instancji nie udało się w toku postępowania przeprowadzić wywiadu środowiskowego bezpośrednio ze Z. W. ani z jego żoną, pomimo wielokrotnych prób w dniach 24 kwietnia, 5 maja, 14 maja i 5 czerwca 2008r. W dniu 5 maja 2008r. pracownicy socjalni wprawdzie zastali Z. W. na jego posesji, ale zostali wyproszeni, co odnotowano w kwestionariuszu wywiadu środowiskowego, który podpisała jego żona Teresa W. w dniu 14 maja 2008 r., nie udzielając jednak żadnych informacji na temat męża. Przy ustalaniu sytuacji rodzinnej i bytowej Z. W. organ uwzględnił wywiady środowiskowe przeprowadzone wcześniej z Teresą W. Wynika z nich, że Z. W. zajmuje jeden pokój w budynku mieszkalnym, korzysta z przedpokoju i łazienki. Mieszkanie wyposażone jest w podstawowy sprzęt gospodarstwa domowego. W dniu 26 maja 2008r. Z. W. złożył w Ośrodku oświadczenie, że pokrywa w 1/3 części opłatę za energię elektryczną, szambo, wodę, a na leki i leczenie kardiologiczne wydaje 30 zł. Organ wyjaśnił, że mając na uwadze trudną sytuację rodziny Z. W. systematycznie przyznaje zarówno jemu, jak i jego żonie niezbędną pomoc na bieżące potrzeby. Ostatnio przyznano Z. W. specjalistyczne usługi opiekuńcze, a także pomoc w postaci specjalnego zasiłku celowego na kwotę 514 zł (zakupiono pralkę i maszynkę elektryczną). Ponadto z programu rządowego przyznano Z. W. pomoc w formie zasiłku celowego w wysokości 200 zł miesięcznie począwszy od 1 lipca 2008r. do 31 grudnia 2008r. z przeznaczeniem na zakup żywności. W toku postępowania organ pierwszej instancji podjął wszelkie możliwe czynności dowodowe w celu wyczerpującego zbadania sytuacji życiowej Z. W.. Przeprowadził rozmowy z jego sąsiadami, zwrócił się o udzielenie informacji do Urzędu Gminy w Niemcach (Ewidencja Ludności, Wymiar Podatków), do Zakładu Gospodarki Komunalnej, Ośrodka Zdrowia w Niemcach, Przychodni Zdrowia Psychicznego w Lublinie, Wydziału Transportu i Drogownictwa, a także usiłował przeprowadzić wywiady środowiskowe u rodzeństwa wnioskodawcy. Organ pierwszej instancji podniósł, że zgodnie z art. 4 ustawy o pomocy społecznej osoby korzystające z pomocy obowiązane są współdziałać z organem w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej. Odmowa udzielania informacji uniemożliwia skonkretyzowania aktualnych potrzeb wnioskodawcy. W ocenie organu nie zachodzą w sytuacji wnioskodawcy takie szczególne okoliczności, które wymagałyby specjalnej interwencji w celu udzielenia Z. W. pomocy. Z. W. pomimo choroby porusza się samodzielnie, robi wraz z żoną zakupy, załatwia sprawy urzędowe, chodzi do ośrodka zdrowia, dba o higienę osobistą i wygląd zewnętrzny.