Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 września 2009 r., sygn. II SA/Wr 205/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędzia WSA Olga Białek (sprawozdawca) Sędzia WSA Anna Siedlecka Protokolant Izabela Krajewska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 września 2009 r. sprawy ze skargi D. Ł. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia 23 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie nakazu dokonania rozbiórki obiektu gastronomicznego przy ul. M. w L. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia z dnia 23 lutego 2009 r. nr [...] D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we W. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia 5 stycznia 2009 r. ([...]) nakazującą D. Ł. dokonanie rozbiórki obiektu gastronomicznego zlokalizowanego na działce nr [...] przy ul. M. S. w L..

Decyzja ta podjęta została w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Zawiadomieniem z dnia 6 listopada 2006 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w L. wszczął z urzędu postępowanie w sprawie budowy obiektu gastronomicznego wybudowanego bez pozwolenia na budowę, zlokalizowanego na działce nr [...] przy ul. M. C. w L.. W toku postępowania organ stwierdził, że dla terenu na którym zlokalizowano ww. obiekt nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a w dniu wszczęcia postępowania inwestor nie posiadał ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy. Zdaniem organu obiekt naruszał również przepisy techniczno-budowlane.

Wobec poczynionych ustaleń decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia 12 czerwca 2007 r., utrzymaną w mocy orzeczeniem D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia 21 września 2007 r. nakazano inwestorowi - D. Ł., rozbiórkę przedmiotowego obiektu.

Wyrokiem z dnia 7 lutego 2008 r. (II SA/Wr 698/08) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił decyzje organów obu instancji. W uzasadnieniu Sąd wskazał na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2007 r. (P - 37/06) w którym orzeczono, że - stanowiący podstawę zaskarżonych decyzji o nakazie rozbiórki - art. 48 ust 2 pkt 1 lit. b i art. 48 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 z późn. zm) w częściach obejmujących wyrażenie "w dniu wszczęcia postępowania" jest niezgodny z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji. Wobec powyższego skoro orzeczono o niezgodności z Konstytucją przepisów na podstawie których wydano decyzje orzekające w przedmiocie nakazie rozbiórki, zaistniała podstawa do ich uchylenia, na zasadach i w trybie właściwym dla danego postępowania. Sąd mając na uwadze art. 145 a k.p.a. dopatrzył się podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji, ze względu na zaistniałe podstawy do wznowienia postępowania. W wyroku wyjaśniono, że konsekwencją orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego - w odniesieniu do niniejszej sprawy - było umożliwienie inwestorowi (przy spełnieniu jeszcze innych warunków) legalizacji samowoli budowlanej. Oznaczało to odstąpienie przez organ nadzoru budowlanego od nakazu rozbiórki z powodu braku ostatecznej na dzień wszczęcia postępowania decyzji o warunkach zabudowy, oraz możliwość dostarczenia decyzji o warunkach zabudowy także w trakcie toczącego się postępowania. Uzyskanie takiej decyzji dawało podstawy do wykazania, że obiekt wybudowany bez pozwolenia na budowę nie narusza przepisów prawa regulujących kwestie planowania i zagospodarowania przestrzennego. Jednocześnie Sąd zalecił również kontynuowanie postępowania - po rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego związanego z próbą uzyskania przez skarżącą decyzji o warunkach zabudowy.