Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 czerwca 2009 r., sygn. II SA/Wr 144/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Mieczysław Górkiewicz /sprawozdawca/ Sędzia NSA - Julia Szczygielska Sędzia NSA - Zygmunt Wiśniewski Protokolant - Magda Mikus po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi A. i G. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia[...] nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o zgodności ogrodzenia usytuowanego przy ul. [...] w Z. z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem organ utrzymał w mocy postanowienie Burmistrza Miasta Z. z dnia [...] odmawiające wydania skarżącym zaświadczenia o zgodności usytuowanego na ich działce nr [...] z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W uzasadnieniu organ wskazał, że organ I instancji wykonał zalecone w uprzednim postanowieniu odwoławczym przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, zaś swoje ustalenia oparł na opinii technicznej sporządzonej dla Burmistrza przez uprawnionego geodetę. Według tej opinii ogrodzenie w części położone jest na terenie drogi publicznej lokalnej [...] (działka nr [...] będąca własnością Gminy) oraz drogi wojewódzkiej nr [...] oznaczonej w planie miejscowym [...] (działka nr [...] będąca własnością Województwa D.). Według §7 ust. 5 planu miejscowego (uchwała Rady Miejskiej w Z. z 8.12.2004r. Dz. Urz. Woj. Doln. Nr 363, poz. 4654 i z 14.06.2007r. Dz. Urz. Woj. Doln. Nr 185, poz. 2390) dla terenów, dla których nie określono przebiegów linii zabudowy, obowiązują przepisy prawa powszechnego. Zgodnie z art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) w pasie terenu przeznaczonego pod drogę mogą być wznoszone tylko tymczasowe obiekty budowlane oraz urządzenia budowlane związane z obiektami budowlanymi . W dacie uchwalenia planu prowadzone było przez organ nadzoru budowlanego postępowanie w sprawie samowolnego wybudowania ogrodzenia o szerokości 50 cm. Skarżący byli bezskutecznie wzywani do przedstawienia dokumentów, na które się powołują gdy twierdzą, że ogrodzenie pozostaje w granicach ich działki. Ogrodzenie wybudowane w osi granic działek skarżących i innych podmiotów częściowo na terenie dróg publicznych, nie jest zgodne z planem miejscowym. Nie były uzasadnione zarzuty zawarte w zażaleniu, naruszenia art. 219 k.p.a. oraz art. 11, art. 31, art. 32 i art. 39 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005r. Nr. 240, poz. 2027 ze zm.) poprzez zlecenie prac geodezyjnych pracownikowi Urzędu Miejskiego. Według skarżących postępowanie organu nadzoru budowlanego prowadzone jest od 1997r. i w jego wyniku ogrodzenie zostało doprowadzone do stanu zgodnego z prawem. Działka nr [...] została nabyta przez ich w 2002r. z przeznaczeniem na poprawę zagospodarowania działki nr [...] stanowiącej ich własność. Skarżący kwestionowali ponadto moc dowodową protokołu wznowienia znaków granicznych pomiędzy działkami nr [...] i [...]. Według organu, oględziny i dokumentacja usytuowania ogrodzenia przez geodetę miejskiego sporządzona została przy udziale skarżącego. Data wznowienia znaków granicznych została podana w protokole prawidłowo. Wznowienie granic zostało wykonane przez niezależnego geodetę K. D. dla potrzeb wydania zaświadczenia, nie zaś postępowania rozgraniczeniowego.