Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Wr 983/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Asesor WSA Tomasz Świetlikowski, Protokolant Marta Klimczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi P. W. A spółki cywilnej T. O., H.Z. i A. Z. w K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wynagrodzenia za dozór pojazdu oraz odmowy przyznania wynagrodzenia za usunięcie pojazdu oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...], nr [...] określające wysokości wynagrodzenia za dozór pojazdu marki [...] nr rej. [...] w okresie od [...] do [...] (81 dni) oraz odmawiające przyznania wynagrodzenia za usunięcie pojazdu w dniu [...].

Z akt sprawy wynika, że P. W. A spółka cywilna T. O., H. Z., A. Z. w K., pismem z dnia [...], wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. o wydanie postanowienia określającego wysokość wynagrodzenia za usunięcie w dniu [...] z drogi publicznej i dozór samochodu marki [...] nr rej. [...]. Pojazd ten przeszedł na rzecz Skarbu Państwa z mocy prawa w dniu [...], gdyż nie został odebrany przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia z drogi publicznej - art. 130a ust. 10 ustawy z dnia 30 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. nr 58, poz.515 ze zm.).

Postanowieniem z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. określił wysokość przysługującego spółce wynagrodzenia za dozór pojazdu w okresie od [...] do [...] i odmówił przyznania wynagrodzenia za usunięcie pojazdu drogi publicznej w dniu [...]. W wyniku rozpozna zażalenia, Dyrektor Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. postanowieniem z [...] uchylił ww. postanowienie w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji, wskazując, że nie przeprowadzono postępowania dowodowego w zakresie ustalenia wysokości wynagrodzenia za dozór pojazdu należnego spółce.