Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. II SA/Rz 406/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk /spr./ Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka NSA Małgorzata Wolska Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 16 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi Spółdzielni [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie jednorazowej opłaty w związku ze wzrostem wartości nieruchomości -skargę oddala

Uzasadnienie

II SA/Rz 406/08

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2008r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania Spółdzielni [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] stycznia 2008r. nr [...] w sprawie ustalenia jednorazowej opłaty w wysokości 366 zł 30 gr. naliczonej za zbycie nieruchomości nr 1117/26 (o pow. 1233m2) położonej w S. dla Spółdzielni [...] z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W podstawie prawnej powołano art. 138 § 1 pkt 1 i art. 104 k.p.a. ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 ze zm.) zwana dalej w skrócie k.p.a. oraz art. 36 ust. 4 i art. 37 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 ze zm.), zwana dalej w skrócie p.z.p.

W odwołaniu skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i zarzuciła naruszenie art. 7 k.p.a. poprzez uniemożliwienie dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, naruszenie art. 8 k.p.a. w związku z art. 37 ust. 6 p.z.p. poprzez wszczęcie postępowania w przedmiocie ustalenia opłaty planistycznej i jej ustalenie po upływie blisko 5 lat licząc od daty zbycia przedmiotowego gruntu, w sytuacji, gdy postępowanie to winno być wszczęte bezzwłocznie po otrzymaniu przez organ pierwszej instancji wypisu z aktu notarialnego, co stanowi rażące naruszenie przepisu ustawy i miało wpływ na przewlekłość postępowania powstałą z wyłącznej winy organu, naruszenie art. 10 k.p.a., poprzez niezapewnienie czynnego udziału w postępowaniu, a także uniemożliwienie wypowiedzenia się, co do zebranego materiału dowodowego, naruszenie art. 73 § 1 k.p.a. poprzez faktyczne uniemożliwienie odwołującemu zapoznanie się z całością akt sprawy; naruszenie art. 79 § 2 k.p.a , gdyż skarżący nie miał możliwości zadawania pytań biegłemu; naruszenie art. 37 ust. 3 p.z.p., gdyż roszczenie wyrażone w decyzji pierwszej instancji zostało doręczone skarżącej 22 stycznia 2008r. to jest po upływie 5 lat od dnia, w którym zmiana planu miejscowego stała się obowiązująca, a przyjmując zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, iż do spraw związanych z zapłatą renty planistycznej ma zastosowanie art. 68 § 1 Ordynacji podatkowej dlatego roszczenie gminy Łańcut przedawniło się 31.12.2007r. Zgodnie z tym przepisem zobowiązanie podatkowe nie powstaje, gdy decyzja, o której mowa w art. 21 § 1, ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie trzech lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstało to zobowiązanie. W stanie faktycznym sprawy obowiązek podatkowy powstał w dacie sprzedaży, która nastąpiła 28 stycznia 2004r.