Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 listopada 2008 r., sygn. II SA/Po 365/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Zieliński Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Maria Kwiecińska (spr.) Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2008r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę /-/ B. Drzazga /-/ A. Zieliński /-/ M. Kwiecińska

Uzasadnienie

Wójt Gminy S. decyzją z dnia [...] ([...]) na podstawie art. 2, art. 3, art. 4, art. 207 i art. 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz.U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.), art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717) oraz § 14 uchwały Nr XLVIII/449/2001 Rady Gminy Suchy Las z dnia 18 października 2001 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości Suchy Las, rejon Aleksandrowo (Dz.Urz. Woj. Wlkp. Nr 139, poz. 2789), po przeprowadzeniu z urzędu postępowania w sprawie określenia jednorazowej opłaty w związku ze wzrostem wartości nieruchomości po uchwaleniu planu ustalił M. K. jednorazową opłatę określona w stosunku 30 % do wzrostu wartości nieruchomości - działki nr [...], położonej w [...], o powierzchni [...] ha, naliczonej w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości Suchy Las oraz zbyciem w drodze sprzedaży tej nieruchomości przed upływem 5-ciu lat od daty wejścia w życie uchwalonego miejscowego planu; wysokość opłaty organ I instancji określił na kwotę 19 449 zł i wskazał termin oraz sposób jej zapłaty - 14 dni od dnia otrzymania tej decyzji na wskazany nr rachunku bankowego.

W uzasadnieniu organ I instancji argumentował, że uchwalenie planu miejscowego wskazanego w decyzji spowodowało wzrost wartości nieruchomości objętych planem, w tym części działki nr [...] o powierzchni [...] ha, zapisanej w księdze wieczystej nr [...], jako własność M. K. Organ podniósł, iż w dniu [...] M. K. sprzedał nieruchomość położoną w [...], a stanowiącą działkę nr [...] o powierzchni [...] ha, oszacowaniu podlegała zaś ta część działki nr [...], której przeznaczenie zmieniło się z upraw [...] na zabudowę [...]. Różnica pomiędzy wartością tej części działki przed uchwaleniem planu ([...] zł) a wartością po jego uchwaleniu ([...] zł) wynosi 64 830 zł. Ustalenia wartości nieruchomości organ dokonał w oparciu o operat szacunkowy z dnia [...] 2003 r. rzeczoznawcy majątkowego A. W., który nie podzielił zarzutów M. K. zgłoszonych co do operatu szacunkowego. Organ dalej zauważył, iż rzeczoznawca ustosunkowując się do dalszych zarzutów M. K. pismem z dnia [...] poinformował, iż wskazane przez M. K. błędy w operacie - str. [...], poz. [...], tabela nr [...] - są błędami pisarskimi, gdyż faktycznie wpisana pod poz. [...] na str. [...] transakcja rynkowa dotyczy działki nr [...] - tej samej, która jest przedmiotem wyceny, a która nie może być jednocześnie wyceniana i przyjęta do porównań; rzeczoznawca wniósł o uznanie tego zapisu za błędny, a zarazem za taki, który nie ma żadnego związku z wycenianą nieruchomością, gdyż w tabeli nr [...] zostały przedstawione transakcje rynkowe, jako próba reprezentatywna pomocna przy wyborze 3 nieruchomości przeznaczonych do porównania z nieruchomością wycenianą, zaś wykreślenie tej transakcji nie wpływa na określoną wartość rynkową, którą rzeczoznawca uznał za miarodajną. Organ podkreślił, iż wyjaśnienia rzeczoznawcy uznał za ostateczne i nie podzielił zarzutów M. K. Powołując się na treść art. 34 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz § 14 uchwały w sprawie planu miejscowego wskazał na prawidłowość zastosowanej procentowej wysokości opłaty oraz wyliczenie wzrostu wartości nieruchomości.