Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 listopada 2008 r., sygn. I SA/Gl 670/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kuczyńska, Sędzia NSA Ewa Madej, Sędzia WSA Teresa Randak (spr.), Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2008 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...], wydaną po rozpatrzeniu odwołania I. K. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...] r. Nr [...], określającej zobowiązanie H. J. - spadkodawcy w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w wysokości [...] zł oraz orzekającej o odpowiedzialności M. J. za zaległości podatkowe spadkodawcy - H. J. w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w wysokości [...] zł. - Dyrektor Izby Skarbowej w K. działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy stwierdził, że powodem wydania przez organ pierwszej instancji zaskarżonej odwołaniem decyzji było m.in. wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów spadkodawcy z najmu części odpisów amortyzacyjnych od tego lokalu, a także zmniejszenie odliczenia od dochodów wydatków na budowę budynku mieszkalnego z lokalami na wynajem. Z drugiej strony dochód spadkodawcy z najmu pomniejszono o 1/3 część straty z tego źródła przychodu poniesionej w 1998 r., a określonej w decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] r. Nr [...]. Ze względu na fakt wspólnego opodatkowania spadkodawcy i jego małżonki, połowa wyliczonego w następstwie tej korekty zobowiązana podatkowego obciążała wyłącznie spadkodawcę, a w ramach następstwa prawnego na podstawie art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej.

W odwołaniu od decyzji pierwszo - instancyjnej strona zarzuciła niewłaściwe ustalenie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r., błędną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczących ulgi na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami na wynajem oraz przyjęcie niewłaściwej podstawy do ustalenia amortyzacji od wartości mieszkania sfinansowanego tzw. dużą ulgą budowlaną. Uzasadniając odwołanie w odniesieniu do dochodów z najmu mieszkania przy ul. [...] w T. wskazano, że kaucja wpłacona przez firmę A pokryła szkody, które zostały poczynione w związku z użytkowaniem mieszkania m.in. przez brygadę budowlaną, zaznaczając, że sposób zaewidencjonowania wydatków poczynionych przez tę firmę "jest jej sprawą". Za nieuzasadnione uznano twierdzenie organu pierwszej instancji o nie kwestionowaniu sposobu obliczenia i wysokości ustalonej amortyzacji mieszkania dołączając do odwołania decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...] r. oraz protokół zapoznania ze zgromadzonym materiałem dowodowym z dnia 7 lutego 2002 r. Podniesiono także, iż ograniczenie prawa do zaliczenia kwoty amortyzacji do kosztów uzyskania przychodów niweczy sens ulgi mieszkaniowej. Za niezasadne uznano także wyliczenie ulgi z tytułu budowy budynku mieszkalnego z lokalami na wynajem w oparciu o cywilistyczne kryteria udziału we współwłasności, podnosząc, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odsyła do kodeksu cywilnego, a ponadto wyliczenie ulgi według takich kryteriów nie ma logicznego uzasadnienia, gdyż nie pozwala na wykorzystanie jej w pełnej wysokości.