Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 sierpnia 2008 r., sygn. II SA/Gl 194/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Protokolant sekr. sąd. Elwira Massel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2008 r. sprawy ze skargi W. C. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę

Decyzją z dnia [...] roku, Nr [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w T. nakazał obecnie skarżącemu W. C. rozbiórkę rozbudowanej części segmentu mieszkalnego w zabudowie szeregowej przy ul. [...] w T. t.j zadaszenia tarasu wraz z podmurówką (cokołem), przeszklenia ścian tarasu oraz przedłużonej o [...] m części płyty wspornikowej tarasu, wykonanej bez wymaganego pozwolenia na budowę.

Jako materialnoprawną podstawę swojego rozstrzygnięcia organ wskazał art. 51 ust. 1 pkt 1 i art. 51 ust. 7 w związku z art. 50 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (tekst jedn. Dz.U. z 2006 roku, Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.).

W uzasadnieniu przytoczono, że postępowanie przed organami nadzoru budowlanego w przedmiotowej sprawie toczy się od [...] roku w związku z wnioskiem A. i H. K. W toku postępowania ustalono, że rozbudowa płyty tarasu zrealizowana została w warunkach samowoli budowlanej, natomiast zamiar zadaszenia, a później przeszklenia tarasu inwestor zgłosił we właściwym organie administracji architektoniczno-budowlanej w roku [...]. Po wcześniejszym uchyleniu przez organ odwoławczy decyzji nakazującej rozbiórkę na podstawie art. 48 Prawa budowlanego oraz po ostatecznym stwierdzeniu nieważności decyzji w przedmiocie umorzenia postępowania, ustalono ponadto, że płyta tarasowa przedłużona została najpóźniej w [...] roku, a cokolik na płycie został wykonany w [...] roku. Z kolei w wyniku robót budowlanych wykonanych na podstawie przyjętych zgłoszeń (zadaszenie i przeszklenie) doszło do rozbudowy budynku, w wyniku której powstało dodatkowe pomieszczenie o charakterze rekreacyjnym. Wskazano także, że zgłoszenia zamiaru wykonania tych robót były wadliwe, albowiem dotyczyły robót wymagających pozwolenia na budowę. Dalej wskazano, że roboty wykonane zostały z naruszeniem przepisów techniczno-budowlanych, albowiem rozbudowy obiektu dokonano w granicy działki sąsiedniej ([...]) i w odległości [...] m od granicy z przeciwległą działką sąsiednią ([...]). Takie usytuowanie i konstrukcja rozbudowanej części budynku stoi w sprzeczności z postanowieniami § 272 ust. 3, § 12 ust. 1, § 232 ust. 1, § 232 ust. 6 oraz § 235 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). W konkluzji stwierdzono, że powyższe naruszenia uniemożliwiają doprowadzenie wykonanej rozbudowy do stanu zgodnego z prawem. Wskazano ponadto, że dla terenu, na którym dokonano rozbudowy brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.