Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 czerwca 2008 r., sygn. II SA/Bd 293/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Renata Owczarzak Asesor WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Elżbieta Brandt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi J. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z [...] listopada 2007 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącego kwotę 757 zł (siedemset pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. [...] Prezydent Miasta [...], działając na podstawie art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2007 r., Nr 70, poz. 473 z późn. zm.) i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), orzekł o cofnięciu wydanego J. Ch., właścicielowi firmy PHU "B." z/s w T. przy ul. [...], zezwolenia nr [...] na sprzedaż w delikatesach "B." w [...] przy ul. [...] napojów alkoholowych zawierających 4,5% alkoholu oraz piwa, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Uzasadniając wydane rozstrzygnięcie orzekający organ wskazał, że w dniu [...] r., Zespół Kontrolny, w skład którego wchodzili przedstawiciele Komendy Miejskiej Policji w [...], Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w [...] oraz Urzędu Miasta [...], przeprowadzili kontrolę placówek handlowych i gastronomicznych m.in. pod kątem sprzedaży napojów alkoholowych osobom nieletnim, w tym także ok. godz. 19.40 kontrola taka miała miejsce w delikatesach "B.", gdzie stwierdzono, iż sprzedawczyni - kasjerka p. B. K. sprzedała 4 butelki piwa "Specjał" osobie nieletniej. Wszczęte w związku z powyższym postępowanie administracyjne w sprawie wydanego stronie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, pozwoliło na ustalenie - w wyniku dokonanego przesłuchania sprzedawcy w charakterze świadka, że nie zażądano okazania dokumentu stwierdzającego wiek, ponieważ kupujący wyglądał na osobę ponad 20 - letnią, był wysoki, dobrze zbudowany, na głowie miał czapkę i kaptur i wg sprzedawcy nie budził wątpliwości, iż jest osobą pełnoletnią. Ponadto świadek stwierdził, że z uwagi na zbliżającą się transmisję meczu w TV klienci wywierali presję celem szybszego kasowania za zakupione towary i zapewniła, iż zawsze sprawdza dokumenty tożsamości, przez co niejednokrotnie (w przypadku, gdy okazuje się, że nabywcą jest osoba pełnoletnia) naraża się na nieprzyjemne uwagi i komentarze, nie tylko kupującego, ale i innych klientów. Natomiast właściciel firmy PHU "B." oświadczył, że przybył do sklepu po fakcie sprzedaży i rozmawiając z osobą, która dokonała zakupu "czteropaku" piwa stwierdził, iż jego wygląd zewnętrzny (postura i budowa ciała) nie wskazywały, iż może to być osoba niepełnoletnia, gdyż - jak się okazało - do pełnoletności brakowało mu 2 miesiące, stąd też nie uznał, że sprzedawczyni działała nieświadomie dokonując sprzedaży. Właściciel podkreślił również, że z uwagi na fakt, iż sprzedaż odbywała się w części samoobsługowej sklepu, możliwość skontrolowania nabywcy jest znacznie ograniczona, a nieraz praktycznie niemożliwa, ponieważ w systemie sprzedaży samoobsługowej klient przed zapłatą jest już w posiadaniu towaru i wyegzekwowanie okazania dokumentu potwierdzającego wiek jest utrudnione, a często wręcz niemożliwe. Powyższe ustalenia pozwoliły organowi na stwierdzenie, że w przedmiotowej sprawie fakt sprzedaży piwa jest bezsporny, a zatem orzekający organ jest zobowiązany cofnąć stronie zezwolenie na sprzedaż określonego rodzaju napojów alkoholowych, ponieważ przepis art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi ma charakter obligatoryjny i nie daje możliwości podjęcia innej decyzji.