Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2008 r., sygn. I SA/Wr 1590/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędziowie Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca), Asesor WSA Tomasz Świetlikowski, Protokolant Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 lutego 2008 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń 1999 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P. P. jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] którą, po wznowieniu postępowania, uchylono ostateczną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. o nr [...] i określono P. P. działającemu pod firmą A zobowiązanie w podatku od towarów i usług za styczeń 1999 r. w kwocie [...].

Zaskarżona decyzja została wydana w wyniku rozpoznania wniosku P. P. z dnia 23 stycznia 2007 r. o wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług za styczeń 1999 r. Podatnik, jako podstawę wznowienia postępowania wskazał art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej powoływanej jako: Op. W uzasadnieniu wniosku wyjaśnił, że po wydaniu ww. decyzji zostały ujawnione nowe istotne fakty i dowody istniejące w dniu wydania tych decyzji, ale nieznane organowi, tj. duplikaty faktur VAT, dokumentujące zakupy towarów i usług w styczniu 1999 r. i potwierdzające prawo podatnika do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony za ten miesiąc.

Decyzje ostateczne o uchylenie, których w trybie wznowienia podatnik wnosił, zostały wydane po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 10 listopada 2004 r. (sygn. akt I SA/Wr 2440/02). W toku postępowania kontrolnego P. P. nie przedstawił ani dokumentów zakupu i sprzedaży, ani ewidencji podatkowych za 1999 r. dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej oświadczając, że zostały skradzione. Dokumentacji tej w wyznaczonym terminie nie odtworzył. Organ podatkowy, z uwagi na brak dowodów (oryginałów lub duplikatów faktur VAT) potwierdzających zakup towarów i usług przez podatnika, nie uwzględnił w rozliczeniu podatku od towarów i usług podatku naliczonego, powołując art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. nr 11, poz. 50 z późn. zm. - dalej w skrócie ustawa o VAT). Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, jakkolwiek ww. wyrokiem uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r., dotyczącą rozliczenia podatku od towarów i usług za styczeń 1999 r., z przyczyn proceduralnych, to jednak uznał, że organ podatkowy nie naruszył prawa materialnego i prawidłowo przyjął, że dokumentami potwierdzającymi prawo do obniżenia należnego podatku od towarów i usług o podatek naliczony są oryginały faktur VAT lub ich duplikaty, a podatnik dokumentami tymi winien dysponować nie tylko w momencie dokonania odliczenia, ale także w toku postępowania podatkowego i kontroli.