Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 28 lutego 2008 r., sygn. II SA/Rz 790/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Stanisław Śliwa Sędziowie NSA Anna Lechowska /spr./ WSA Jolanta Ewa Wojtyna Protokolant sekr. sąd. Paweł Kozik po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólno-Administracyjnym na rozprawie w dniu 28 lutego 2008 r. sprawy ze skargi T. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2007 r. r. nr [...] w przedmiocie nakazu doprowadzenia obiektu budowlanego do stanu zgodnego z prawem I. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...].12.2006 r. [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

II SA/Rz 790/07

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2007r. nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpatrzeniu odwołania A. C. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2006r. nr [...] nakazującej T. K. doprowadzić kiosk gastronomiczny zlokalizowany na działkach nr ewid. 483/6, 495/10, 493 obr. [...] przy ul. A. w R. do stanu zgodnego z przepisami, poprzez obłożenie ściany od strony budynku "R." płytą gipsową o odporności ogniowej El 30 wodoodporną na całej płaszczyźnie oraz zabezpieczyć przed negatywnym działaniem warunków atmosferycznych, np. farbą silikonową pucem żywicznym albo blachą trapezową - uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Jako jej podstawę prawną wskazał art. 138 §2 kpa.

W jej uzasadnieniu podniósł , że organ I instancji ustalił , iż sporny kiosk gastronomiczny wybudowany został bez wymaganego pozwolenia na budowę. Inwestorem obiektu jest T. K. Część kiosku wybudowana została w roku 1991, a następnie w roku 1993 inwestor dokonał jego rozbudowy. W związku z powyższym organ ten przyjął, że zgodnie z art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane w sprawie mają zastosowanie przepisy obowiązujące w okresie realizacji przedmiotowego obiektu, tj. ustawa z dnia 24 października 1974r. Prawo budowlane oraz rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z 3.07.1980r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki. Podług § 17 ust. 1 pkt 3 tychże warunków technicznych odległość między budynkami zaliczonymi do kategorii zagrożenia ludzi powinna wynosić co najmniej 10 m. Należy ją zwiększyć lub można ją zmniejszyć w przypadkach określonych w § 18, tj. w zależności od klasy odporności ogniowej i zakresu oszklenia ściany od strony budynku sąsiedniego. Budynek uważa się za usytuowany w odległości bezpiecznej od innych budynków, gdy do obiektu sąsiedniego zachowane są odległości określone według tych zasad, bądź jeżeli jego ściany zewnętrzne, w stosunku do których mierzy się te odległości spełniają wymagania podane w § 202 dla oddzieleń przeciwpożarowych.