Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. III SA/Po 70/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędziowie WSA Barbara Koś As. sąd. Małgorzata Bejgerowska ( spr.) Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Skrocka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2007 roku przy udziale sprawy ze skargi W. i S. Ś. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymeldowania o d d a l a s k a r g ę /-/M. Bejgerowska /-/M. Kosewska /-/B. Koś

Decyzją z dnia 11 września 2006 r., nr [...], Prezydent Miasta [...], działając z urzędu, orzekł na podstawie art. 9 ust. 2b i 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r., Nr 87, poz. 960 ze zm.) o wymeldowaniu S. i W. Ś. z pobytu stałego z budynku położonego w [...], przy ulicy [...].

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji podniósł, że w dniu 9 sierpnia 2006 r. w wyniku postępowania egzekucyjnego Komornik Sądowy dokonał eksmisji osób wymeldowanych, co potwierdza zaświadczenie z dnia 10 sierpnia 2006 r., sygn. akt III Km 421/06. Organ podał, że w dniu 5 września 2006 r. przeprowadzono oględziny przedmiotowej nieruchomości, stwierdzając, że budynki są zdewastowane i nikt w nich od dłuższego czasu nie zamieszkuje. Organ meldunkowy wyjaśnił, że zameldowanie służy wyłącznie celom ewidencyjnym i potwierdza fakt pobytu w danym lokalu, zgodnie z art. 9 ust. 2b ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Istotą ewidencji ludności jest to, aby rejestracja osób była zgodna ze stanem faktycznym. Meldunek ma charakter porządkowy, nie tworzy nowego stanu prawnego, ani nie zmienia już istniejącego. W myśl art. 15 ust. 2 powołanej powyżej ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, wystarczającą przesłanką orzeczenia o wymeldowaniu z pobytu stałego jest opuszczenie lokalu przez osobę w nim zameldowaną i niedopełnienie obowiązku wymeldowania się.