Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Ol 177/10

Dnia 20 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2010 roku sprawy ze skargi M. L. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wymeldowania - oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" wydaną z upoważnienia Burmistrza N. przez Sekretarza Miasta po rozpatrzeniu wniosku L.L. z dnia 1 lipca 2009r. orzeczono o wymeldowaniu M. L. z pobytu stałego z lokalu położonego w N. przy ulicy M. "[...]'. W uzasadnieniu organ wskazał, iż ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika jednoznacznie, że wymieniony opuścił sporny lokal w dniu 17 czerwca 2009r. w obecności Policji i Komornika Sądowego, który wykonał nakaz eksmisji (sygn. akt "[...]"). Pełne prawo do przedmiotowego lokalu posiada wyłącznie L. L., co potwierdza akt notarialny oraz postanowienie Sądu Rejonowego w N. W toku postępowania przesłuchano świadków oraz zainteresowane strony. M.L. potwierdził zeznania dotyczące czasu i okoliczności opuszczenia mieszkania i dodał, iż obecnie mieszka w hotelu przy ulicy P. w N. i tam znajduje się jego centrum życiowe. Jednakże w jego ocenie nadal jest właścicielem części przedmiotowego lokalu i złożył wniosek do sądu o przywrócenie praw do mieszkania, w związku z czym nie powinien zostać wymeldowany. Wskazano, iż wszystkie okoliczności ustalone w toku postępowania potwierdzają, że sporny lokal nie stanowi od dnia 17 czerwca 2009r. miejsca koncentracji spraw życiowych M. L., a jego opuszczenie przez wymienionego ma charakter stały. Tym samym została spełniona przesłanka określona w art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, zgodnie z którą organ gminy wydaje na wniosek strony lub z urzędu decyzję w sprawie wymeldowania osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się. Organ podkreślił przy tym, iż meldunek to tylko rejestracja miejsca pobytu stałego, która nie rodzi żadnych uprawnień do lokalu. Postępowanie o wymeldowanie ma na celu jedynie doprowadzenie do zgodności pomiędzy stanem faktycznym, a zapisami w ewidencji ludności. Wszystkie okoliczności niniejszej sprawy wskazują, iż M. L. opuścił miejsce pobytu stałego i nie dopełnił obowiązku wymeldowania się. Bezsporne jest, iż eksmisja została wykonana zgodnie z tytułem wykonawczym - wyrokiem Sądu Rejonowego w N. z dnia "[...]", sygn. akt "[...]", zaopatrzonym w klauzulę wykonalności z dnia "[...]" co stanowi podstawę do podjęcia decyzji o wymeldowaniu M. L. ze spornego mieszkania, zaś zgromadzony materiał dowodowy poświadcza jego nieprzebywanie w przedmiotowym mieszkaniu. Zaznaczono, iż organ ewidencji ludności nie może akceptować fikcji polegającej na utrzymaniu zameldowania określonych osób w lokalu, w którym faktycznie nie zamieszkują. Byłoby to sprzeczne z celem instytucji zameldowania, a przede wszystkim z jej rejestrowym charakterem.